라틴어 문장 검색

indolui, non tam mea quod fortuna male audit, qui iam consuevi fortiter esse miser, quam quod cui minime vellem, sum causa pudoris, teque reor nostris erubuisse malis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 112)
sed illa quoque vocatur aversio, quae a proposita quaestione abducit audientem:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 85:7)
Matura talem virum a tergo sequitur aversio, odia, venena, gladii;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 143:1)
contra mihi videtur veternosi et infelicis animi, imbecillitatis sibi conscii, saepe indolescere, ut exulcerata et aegra corpora, quae ad tactus levissimos gemunt.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 126:3)
namque me multo decumbentibus nostris validiora maeroris retia tenent, quae sunt amicis quaeque et externis indolescenda.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Agricolae suo salutem 1:4)
Forte soporiferas caeli secreta per umbras Iuno, sinu magni semet furata mariti, Theseos ad muros, ut Pallada flecteret, ibat, supplicibusque piis faciles aperiret Athenas, atque ubi per campos errore fatiscere vano immeritam Argian supero respexit ab axe, indoluit visu, et lunaribus obvia bigis advertit vultum placidaque ita voce locuta est:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권130)
Ceterum absit ut de istius spectaculi aversione diutius discat Christianus.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 19장 1:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION