도구

도구

라틴어 문장 검색

quod pius ad Manes Theseus comes iret amico, Tartareum dicunt indoluisse deum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 916)
Caesar, quem nimio plus est indoluisse semel.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 187)
non igitur nostris ullum gaudere Quiritem auguror, at multos indoluisse malis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1252)
quamvis attonitus, sensit tamen omnia, nec te se minus adversis indoluisse suis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 416)
indolui, non tam mea quod fortuna male audit, qui iam consuevi fortiter esse miser, quam quod cui minime vellem, sum causa pudoris, teque reor nostris erubuisse malis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 112)
exemplum dat vita hominum, quo cetera peccent, vita hominum, cui quidquid agit vesania et error suppeditant, ut bella fremant, ut fluxa voluptas diffluat, inpuro fervescat ut igne libido, sorbeat ut cumulos nummorum faucibus amplis gurges avaritiae, finis quam nullus habendi temperat aggestis addentem vota talentis, auri namque fames parto fit maior ab auro.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 175)
nec equum vesania fervida circi auctorem levitatis habet rabidive fragoris:
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 198)
"nec terret ista, qua tumes, vesania, quod vultuosus, quod supinus, quod rigens tormenta leti comminans asperi:"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.162)
magis magisque fertur in vesaniam, quaerit alienus sanguis ille asperserit virum, suone fluxerit de vulnere.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1419)
"lex habet istud nostra genus belli, furias omnemque malorum militiam et rabidas tolerando extinguere vires, ipsa sibi est hostis vesania seque furendo interimit moriturque suis Ira ignea telis."
(프루덴티우스, Psychomachia, section 141)
'postquam te talos, Aule, nucesque ferre sinu laxo, donare et ludere vidi, te, Tiberi, numerare, cavis abscondere tristem, extimui, ne vos ageret vesania discors, tu Nomentanum, tu ne sequerere Cicutam.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 4:2)
contra mihi videtur veternosi et infelicis animi, imbecillitatis sibi conscii, saepe indolescere, ut exulcerata et aegra corpora, quae ad tactus levissimos gemunt.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 126:3)
namque me multo decumbentibus nostris validiora maeroris retia tenent, quae sunt amicis quaeque et externis indolescenda.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Agricolae suo salutem 1:4)
Forte soporiferas caeli secreta per umbras Iuno, sinu magni semet furata mariti, Theseos ad muros, ut Pallada flecteret, ibat, supplicibusque piis faciles aperiret Athenas, atque ubi per campos errore fatiscere vano immeritam Argian supero respexit ab axe, indoluit visu, et lunaribus obvia bigis advertit vultum placidaque ita voce locuta est:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권130)
Ut, hac cessante persecutione, ecclesia in Brittaniis aliquantulam, usque ad tempora Arrianae uesaniae, pacem habuerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VIII.1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION