도구

도구

라틴어 문장 검색

Vinxerat et post terga manus, quos mitteret umbris inferias, caeso sparsuros sanguine flammas, indutosque iubet truncos hostilibus armis ipsos ferre duces inimicaque nomina figi.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 3:8)
Post, ubi nona suos Aurora ostenderit ortus, inferias Orphei Lethaea papavera mittes et nigram mactabis ovem lucumque revises:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 20:12)
Post, ubi nona suos Aurora induxerat ortus, inferias Orphei mittit lucumque revisit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 21:4)
Iuno et deorum quisquis amicior Afris inulta cesserat inpotens tellure victorum nepotes rettulit inferias Iugurthae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 16)
parum est illi capere patriam, nisi verterit, nisi Allobrogum in illam cohortes immiserit et trans Alpes accitus hostis vetera et ingenita odia satiaverit ac diu debitas inferias Gallicis bustis duces Romanos persolverit.
(세네카, 행복론, Liber V 92:4)
mucrone pectus impium iusto patet cruorque sancto solvit inferias viro.
(세네카, 파이드라 16:44)
nunc solvo poenas, tunc tibi inferias dedi.
(세네카, Phoenissae 175:1)
Vt uero iussu Antonii inter duas manus positum in rostris caput conspectum est, quo totiens auditum erat loco, datae gemitu et fletu maximae uiri inferiae, nec ut solet uitam depositi in rostris corporis contio audiuit, sed ipsa narrauit.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 21:2)
quis iste mos est, quando in inferias homo est impensus hominis?
(세네카, Troades 311:1)
Novi quidem auctoris nostri non respondere doctrinae epitaphii qualitatem, sed anima perita musicas non refutat inferias, tibi quoque non decet 1 tardum videri quod heres tertius quartusque dependimus, cum tot annorum gyro voluto magnum Alexandrum parentasse manibus Achillis et Iulium Caesarem Hectori ut suo iusta solvisse didicerimus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Secundo suo salutem 6:1)
dabimus solacia dignis luctibus Aoniasque tuo sacrabimus ultro inferias, Etrusce, seni!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum11)
quas tunc inferias aut quae lamenta dedisses maternis, Etrusce, rogis, qui funera patris haud matura putas atque hos pius ingeniis annos!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum52)
hic ego te - nam Sicanii non mitius halat aura croci, dites nec si tibi rara Sabaei cinnama, odoratas nec Arabs decerpsit aristas - inferiis cumulande sacris, te carmine plango Pierio;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum16)
Non ego, quas fati certus sibi morte canora inferias praemittit olor nec rupe quod atra Tyrrhenae volucres nautis praedulce minantur, in patrios adhibebo rogos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum31)
"nequit iram explere potestas, illam et nocturno circum stridore volantes impastae fugistis aves, rabidamque canum vim oraque sicca ferunt trepidorum inhiasse luporum, saevior in miseros, fatis ultricis ademptae Delius insurgit, summaque biverticis umbra Parnassi residens arcu crudelis iniquo pestifera arma iacit, camposque et celsa Cyclopum tecta superiecto nebularum incendit amictu, labuntur dulces animae, Mors fila Sororum ense metit captamque tenens fert manibus urbem, quaerenti, quae causa, duci, quis ab aethere laevus ignis et in totum regnaret Sirius annum, idem auctor Paean rursus iubet ire cruento inferias monstro iuvenes, qui caede potiti, fortunate animi longumque in saecula digne promeriture diem!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권213)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION