라틴어 문장 검색

Nulla in hoc navis - sacer enim -, sed innatant insulae, herbidae omnes harundine et iunco, quaeque alia fecundior palus ipsaque illa extremitas lacus effert.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 20 5:1)
innatat unda freto dulcis, leviorque marina est, quae proprium mixto de sale pondus habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 1022)
praeterit et Cyanen et fontes lenis Anapi et te, verticibus non adeunde Gela.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권325)
aspicis ut summa cortex levis innatet unda, cum grave nexa simul retia mergat onus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 44)
sic nunc post hiemem vimque trucis freti, quo iactata ratis tunc Sapientiae est, cum sub sacricolis territa regibus vix panso poterat currere carbaso adflictosque suos turbine saeculi vectarat rabidis fluctibus innatans, morsum vulnificum lex pia pertulit.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권11)
saxum molaris ponderis ut spuma candens innatat, tantique custos pigneris fiscella fertur fluctibus.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.141)
Hinc altas cautes proiectaque saxa Pachyni radimus, et fatis numquam concessa moveri adparet Camerina procul campique Geloi, immanisque Gela fluvii cognomine dicta.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 29:7)
Nec non et torrentem undam levis innatat alnus, missa Pado;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 21:9)
nam lactuca innatat acri post vinum stomacho;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Catii nesciocuius fatuitatem irridet, qui summam hominis felicitatem in arte culinaria poneret. 1:7)
ita enim servabitur pondus, et innatans illa verborum facilitas in altum reducetur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 261:4)
Pauci sunt, qui consilio se suaque disponant, ceteri eorum more, quae fluminibus innatant, non eunt, sed feruntur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 3, letter 23 8:1)
alimenta, quae accepimus, quamdiu in sua qualitate perdurant et solida innatant stomacho, onera sunt;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 84 6:1)
Merum illud delectat, quod non innatat cibo, quod libere penetrat ad nervos;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 6:5)
namque Gelo, maximus stirpis, contempta simul senectute patris simul post Cannensem cladem Romana societate ad Poenos defecit, movissetque in Sicilia res, nisi mors adeo opportuna ut patrem quoque suspicione aspergeret, armantem eum multitudinem sollicitantemque socios absumpsisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 393:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION