라틴어 문장 검색

Utilitatem innuit, cum recitaturum se dicit ea que maxime allectiva sunt desiderii humani, scilicet gaudia Paradisi;
(단테 알리기에리, Epistolae 112:9)
Ad evidentiam primi notandum quod iustitie maxime contrariatur cupiditas, ut innuit Aristotiles in quinto ad Nicomacum.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:33)
In quo satis innuit traditionem postponendam. 16.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 3:33)
Deinde innuit causam quare cavendum sit hoc in Scripturis, dicens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:27)
coram licet innuat atque rescribat:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI65)
Cenat, propinat, poscit, negat, innuit:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXVIII3)
Cum sis ipsa domi mediaque ornere Subura, Fiant absentes et tibi, Galla, comae, Nec dentes aliter quam Serica nocte reponas, Et iaceas centum condita pyxidibus, Nec tecum facies tua dormiat, innuis illo, Quod tibi prolatum est mane, supercilio, Et te nulla movet cani reverentia cunni, Quem potes inter avos iam numerare tuos.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXXVII1)
quid autem sit 'mactare' in quarto libro innuimus mactant lectas de more bidentes.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 2028)
Stabat innuebatque digito similis vocanti.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 9:1)
Respicit rursus idem quod prius innuentem, nec moratus tollit lumen et sequitur.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 9:4)
innuet illa, feras;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 70:5)
innuet, acceptas tu quoque redde notas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 108:5)
Saeculo II paganus Celsus christianis exprobrabat de eo quod ipsi illusio et dolus videbatur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 105:3)
Ne mora sit si innuerim quin pugnus continuo in mala haereat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 145)
Non innueram:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 158)

SEARCH

MENU NAVIGATION