라틴어 문장 검색

Scis autem quia plures praeterierunt anni ex quo schedula ipsa cui de spiritali amicitia eius interrogationes meas que responsiones impresseram, nobis elapsa est.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:23)
quid cultoribus suis pariat utilitatis, velim mihi insinues.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:36)
Iam de electione si sufficiunt ista quae diximus, insinuate.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:19)
Quidue sibi proprium deffendit littera quidue Sillaba, quid proprii iuris sibi dictio seruat, Quid proprie proprium nomen sibi vendicat, aut quid Appropriat uerbum sibi, quid pronomen adoptat, Quid relique partes proprio sibi iure reseruant, Quid nomen proprie designat, quid peregrine Insinuat, quid uerba notant, pronomina signant;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 24:28)
Nil terrestre gerens facie, nil ore caducum Insinuans, mortale nichil genitumque puelle Demonstrat facies, tantum celeste quod offert Forma puellaris.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 6:3)
Ad haec, ergo sub castigato vocis moderamine, responsionis reddidi talionem:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 19:4)
Ideo enim a supernis coelestis regiae secretariis egrediens, ad hujus caducae terrenitatis occasum deveni, ut de exsecrabilibus hominum excessibus, tecum quasi cum familiari et secretario meo, querimoniale lamentum exponerem, tecumque decernerem, tali criminum oppositioni, qualis poenae debeat dari responsio:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 23:1)
Responsio naturae.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 26:1)
Responsio Naturae.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 45:1)
a quibus, si quis interrogationis suffragio verbum expostulet, tanta taciturnitatis intercapedine a quaestione omittetur responsio, ut eidem haec nulla cognatione videatur affinis.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 56:9)
Qua de causa, ob Domini gratiam, et vestram liberationem et sanctorum emundationem, Domino comite, vita sospite rediens imprimis dominum apostolicum requiram, deinde omnes primates Christianorum reges, duces, comites, et principatum regni tenentes, servitutis vestrae miseriam, et angustiarum tolerantiam cunctis insinuans.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 8:8)
- Responsio regis, quomodo ducem accersierit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 5:2)
Vix post hanc ducis responsionem legati imperatoris recesserant, et ecce quidam alii legati ad eumdem ducem venientes ex parte Boemundi salutaverunt eum, sic loquentes:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 28:8)
» Hanc autem ducis intentionem et responsionem nuntii Boemundi intelligentes, [0419A] benigne a duce commendati, in terram Apuliae reversi sunt, omnia sicut ex ore ducis didicerant, referentes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 28:15)
Hac in ducis responsione et affirmatione, et cunctorum ordinatione, adsunt praefati principes incolumes Boemundus, Reymundus, Wernerus, de quorum adventu et vita universi laetati et confortati, contendunt ad locum montis praedicti ante pontem urbis, decemque equites ex multitudine electos praemisere in illius montis cacumine ad videndum si quae insidiae Turcorum altera in valle montis juxta montana haberentur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 128:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION