라틴어 문장 검색

"Sola insuperabile fatum, nata, movere paras?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 73:2)
Necessarium prorsus est legum ordinem instituere qui insuperabiles fines complectatur atque oecosystemata tueatur, antequam novae dominatus formae, quas exemplar technicum oeconomicumque constituat, non modo rem politicam, verum etiam libertatem iustitiamque ad nihilum redigant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 69:5)
Hinc Gaetulae urbes, genus insuperabile bello, et Numidae infreni cingunt et inhospita Syrtis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 2:9)
at idem ille, qui excipit, si tardior in scribendo aut incertior in intellegendo velut offensator fuit, inhibetur cursus, atque omnis quae erat concepta mentis intentio mora et interdum iracundia excutitur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 182:2)
ut, perveniamus ad finem, non minus prospectu procedamus quam gradu, si non intersistentes offensantesque brevia illa atque singultantium modo eiecturi sumus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 243:2)
Causa autem est, quod non pervenimus ad illud bonum inmensum et insuperabile, ubi necesse est resistat voluntas nostra, quia ultra summum non est locus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 74 11:6)
In insuperabili loco stat animus, qui externa deseruit, et arce se sua vindicat;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 5:2)
Nunc velut in tenebris vicina transimus offensantes ea ipsa quae desideramus.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 13:5)
Incorruptus vir sit externis et insuperabilis miratorque tantum sui, fidens animo atque in utrumque paratus, artifex vitae ;
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 39:1)
constabat non tam bello motos quam longinquitate viae insuperabilique Alpium transitu.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 230:2)
ea vero via insuperabilis fuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 374:1)
ceterum postquam Hasdrubalem Gisgonis venientem ad reliquias belli delendas transisse Hiberum et adpropinquare adlatum est, signumque pugnae propositum ab novo duce milites viderunt, recordati quos paulo ante imperatores habuissent quibusque et ducibus et copiis freti prodire in pugnam soliti essent, flere omnes repente et offensare capita et alii manus ad caelum tendere deos incusantes, alii strati humi suum quisque nominatim ducem implorare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 538:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION