-
Si quis autem superfluum aut inutile putat esse quod scripsimus parcat infelicitati meae, quae fluxum cogitationum mearum huius meditationis me compulit occupatione restringere.
- (DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:20)
-
In amicitia quippe nihil inhonestum est, nihil fictum, nihil simulatum, et quidquid est, id sanctum et voluntarium et verum est.
- (DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:39)
-
se ipsum, in quibus non obsit patriae, nec contra fas alium laedat, etiam in inhonestis et turpibus exponendum.
- (DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:10)
-
Quamdiu enim quemquam ex studio malum delectat, quamdiu honestis inhonesta praeponit, quamdiu ei voluptas gratior est puritate, temeritas moderatione, adulatio correptione;
- (DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:37)
-
Nos hominem bonum dicimus, qui secundum modum nostrae mortalitatis, sobrie et iuste et pie vivens in hoc saeculo, nihil a quolibet inhonestum petere, nec rogatus velit praestare.
- (DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 3:3)
-
nihil sibi volens concedi, nihil ipse praestare rogatus, quod iniustum vel inhonestum, vel indecens sit.
- (DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:16)
-
ubi nulla interveniebat inhonestas, nec fides laedebatur, nec minuebatur virtus, cedendum amico fuit, ut et tolerarem in quo videbatur excessisse, et ubi pax eius periclitabatur, voluntatem eius meae praeferrem.
- (DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:54)
-
quae tamen, exceptis nugis et mendaciis, si nulla intercesserit inhonestas, spe uberioris gratiae toleranda est, quasi quaedam amicitiae sanctioris principia;
- (DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:4)
-
Sic praeterea oculos revereatur amici, ut nihil quod inhonestum sit agere;
- (DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:6)
-
Nihil inter nos simulatum, fucatum nihil, nihil inhoneste blandum, nihil indecenter durum, circuitus nullus, nullus angulus, sed omnia nuda et aperta;
- (DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:9)
-
Se autem non diligit, qui turpe aliquid et inhonestum, vel a se exigit, vel sibi impertit.
- (DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:33)
-
miseri et inutiles, ad quid de terra et cognatione vestra exiistis, nisi ut animas vestras usque ad mortem pro nomine Jesu daretis, et redemptione sanctae Ecclesiae et liberatione confratrum vestrorum?
- (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 8:5)
-
Ad hoc ergo ut locutio tua bona et recta situtilisque permaneat, in primis debes cohibere spiritum tuum, ne prorumpatad os tuum, et linguam inducat ad locutionem inutilem.
- (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 9:3)
-
Refrenanda est eciam lingua ut non proferat turpia verba, vel verbaimproperii, vel inhonesta.
- (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 16:1)
-
Nec eciam putes te turpia et inhonesta facere posse.
- (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 22:1)