라틴어 문장 검색

puella casam intrat et Scintillam iuvat; aquam in casam portat.
소녀는 집으로 들어와서 Scintilla를 돕는다; 물을 집 안으로 나른다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Argus steals the dinner5)
Quīntus domum nōn redit sed in agrō manet et Flaccum iuvat.
Quintus는 집으로 돌아오지 않고 밭에 머무르며 Flaccus를 돕는다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Quintus helps his father6)
‘dēbēs ab īrā dēsistere et amīcōs iuvāre.
'너는 화를 풀고 친구들을 도와야 한다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Flavius' story: The seige of Troy19)
neque Aenēās amōrem Dīdōnis spernit. per tōtam hiemem in Libyā manet et Dīdōnem iuvat, dum novam urbem aedificat.
그러나 Aeneas는 Dido의 사랑을 거절한다. 겨울 내내 Libya에 머무르고 새로운 도시를 건설하며 Dido를 돕는다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō9)
tōtam hiemem Quīntus domī manēbat parentēsque iuvābat.
겨울 내내 퀸투스는 집에서 머무르며 부모님을 도왔다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus domō discēdit16)
Tum sibi Callaico Brutus cognomen ab hoste fecit et Hispanam sanguine tinxit humum, scilicet interdum miscentur tristia laetis, nec populum toto pectore festa iuvant:
그 후 브루투스는 적인 갈리시아인으로부터 자신의 성씨를 만들고, 히스파니아 땅을 피로 물들였다. 확실히 슬픔은 때로는 기쁨과 섞여있어, 축제가 사람들을 동일한 마음으로 기쁘게 하지 않는다: (푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권299)
Multos quoque supplantavit suspicio illorum, et species vana decepit sensus illorum. Sine pupilla deerit lux, sine scientia deerit sapientia.
고집 센 마음은 마지막에 불행을 겪고 위험을 즐기는 자는 그 위험으로 망하리라. (불가타 성경, 집회서, 3장26)
armis viris equis commeatibus iuvant iuvabuntque - id iam fidei documentum in adversis rebus nostris dederunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 479:3)
" Nec in hoc ei, sicut universus agnovit mundus, prophecie defuit spiritus.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DEHORTATIO SUPRADICTE PUELLE A NUPTIIS 3:32)
Si hunc preiuditio, quod non arbitror, gravaveritis, etiamsi recte, multos vos offensuros sciatis et non deesse plurimos qui eum defendere velint, presertim cum in presenti scripto nulla videamus que aliquid obtineant aperte calumpnie;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 5:4)
In quo nec invidie mihi murmur defuit, et quod me facere sincera karitas compellebat, solita derogantium pravitas impudentissime accusabat, dicens me adhuc quadam carnalis concupiscentiae oblectatione teneri, qua pristine dilecte sustinere absentiam vix aut numquam paterer.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 1:2)
Ubi vero haec tria conveniunt, ut tam videlicet potentia quam sapientia, quam bona voluntate sit perfectus, nil boni est quod ejus plenitudini desit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 10:3)
Tale est ergo Deum Patrem ac Filium et Spiritum sanctum nos profiteri, ac si ipsum, ut dictum est, summum bonum esse praedicemus, cui, inquam, bonorum omnium plenitudini nil desit, et cujus participatione bona esse caetera constet.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 10:4)
Quippe quos cohortaretur Deus ad creandum hominem, aut ad se in aliquo juvandum, cum ipse solus creaturus sit?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:29)
Desunt ei quippe caeterorum sensuum instrumenta, ipso attestante Platone, ubi videlicet ostendit quare ei oculi, aut nares, aut caeterae partes humani corporis necessariae non fuissent.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 52:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION