도구

도구

라틴어 문장 검색

ad iucunditatem, de omnibus quae contingunt, sive laeta sint, sive tristia;
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:7)
Ipsa se in omnibus, in adversis et prosperis, in laetis et tristibus, in iucundis et amaris, praebet aequalem;
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:2)
Ille amantissimus adolescens, amicitiae iura conservans, fortis ad minas, patiens ad convicia, propter amicitiam regni contemptor, immemor gloriae, sed memor gratiae.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:28)
Quidquid minus laetum emergebat, referebam ad eum;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:23)
spiritalem amicitiae fructum pleno laetus ore carpebit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:14)
A quo procedens riuus non immemor horum Que fons ille gerit, totum sibi fontis honorem Assumit, fontique pari respondet honore;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:19)
Idem sol, species eadem, lux una, coeuus Splendor, nequaquam proprio decliuus ab ortu, Sol alius sed non aliud, sol unus et unum Cum gignente manens, lux luci consona, fulgor Fulgori splendorque sui non immemor ignis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:25)
Impetit ergo uirum gladio munita Senectus, Vulnus ab ense petit, sed uulneris immemor ensis, In cassum pulsans, aditus ad uulnera nescit, Sed stupet ad galeam, uario delirus in ictu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 8:10)
Phoebus etiam vultum solito laetiorem in occursum virginis ostendens, totas sui luminis effundebat divitias.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 5:12)
Quo mundum facies vernalis laeta serenat, Et lacrymas hiemis tergit ab ore suo.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 6:15)
[0441D] Quo mundum Phoebus hiemis torpore gementem Visitat, et laeta luce salutat eum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 6:17)
Esuries satiens, sitis ebria, falsa voluptas, Tristities laeta, gaudia plena malis.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 40:3)
Deinde post tertiam lucem hilaris et laetus in largitate rerum necessariarium migrans, Adrianopolim secessit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 30:3)
Turci itaque non immemores suae crudelitatis et caedis Christianae, ab urbe per [0466A] pontem fluvii Farfar rursus procedentes, in montis vertice, sicuti soliti erant, consistunt, de quo a montanis ad montana per camporum planitiem longe spectacula forme ad duo milliaria dantur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 96:4)
Crastina autem die illucescente, principes fidelium consiliis invigilant laeti de recenti victoria, quatenus praesidium cujusdam machinae locarent juxta praefatum pontem civitatis, qui porrigitur trans fluvium Farfar:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 126:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION