도구

도구

라틴어 문장 검색

Si vero in forma sit peccatum, conclusio interimenda est ab illo qui solvere vult, ostendendo formam sillogisticam non esse servatam.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:14)
Et ideo argumentum peccabat in forma, quia predicatum in conclusione non est extremitas maioris, ut patet;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:60)
Nam in extremitate maioris ponunt 'lucem', in predicato vero conclusionis 'auctoritatem':
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:65)
Et cum arguendo inferunt 'sicut Levi precedit in nativitate sic Ecclesia in auctoritate', dico similiter quod aliud est predicatum conclusionis et aliud maior extremitas:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 5:11)
Et cum summus Antistes et Imperator sint homines, si conclusio illa est vera, oportet quod reducantur ad unum hominem.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:7)
Sed cum ex hac conclusione subinferunt de Papa et Imperatore, falluntur 'secundum accidens'. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:13)
Ad has quidem beatitudines, velut ad diversas conclusiones, per diversa media venire oportet.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:16)
Has igitur conclusiones et media, licet ostensa sint nobis hec ab humana ratione que per phylosophos tota nobis innotuit, hec a Spiritu Sancto qui per prophetas et agiographos, qui per coecternum sibi Dei filium Iesum Cristum et per eius discipulos supernaturalem veritatem ac nobis necessariam revelavit, humana cupiditas postergaret nisi homines, tanquam equi, sua bestialitate vagantes "in camo et freno" compescerentur in via. 10.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:19)
- Fauchctius, et, post eum, Adetius, legali Gallici mittuntur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDEVICESIMUM.5)
Hinc est quod, ubicumque terrarum steteris, videris tibi quandam caeli conclusionem videre, et hoc est quod horizontem veteres vocaverunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 15:1)
et si nos commiserimus custodiam alicujus talis terre vicecomiti vel alicui alii qui de exitibus illius nobis respondere debeat, et ille destructionem de custodia fecerit vel vastum, nos ab illo capiemus emendam, et terra committatur duobus legalibus et discretis hominibus de feodo illo, qui de exitibus respondeant nobis vel ei cui eos assignaverimus;
(Magna Carta 6:2)
et si dederimus vel vendiderimus alicui custodiam alicujus talis terre, et ille destructionem inde fecerit vel vastum, amittat ipsam custodiam, et tradatur duobus legalibus et discretis hominibus de feodo illo qui similiter nobis respondeant sicut predictum est.
(Magna Carta 6:3)
26. Si aliquis tenens de nobis laicum feodum moriatur, et vicecomes vel ballivus noster ostendat litteras nostras patentes de summonicione nostra de debito quod defunctus nobis debuit, liceat vicecomiti vel ballivo nostro attachiare et imbreviare catalla defuncti inventa in laico feodo, ad valenciam illius debiti, per visum legalium hominum, ita tamen quod nichil inde amoveatur, donec persolvatur nobis debitum quod clarum fuerit, et residuum relinquatur executoribus ad faciendum testamentum defuncti;
(Magna Carta 28:1)
39. Nullus liber homo capiatur, vel imprisonetur, aut disseisiatur, aut utlagetur, aut exuletur, aut aliquo modo destruatur, nec super eum ibimus, nec super eum mittemus, nisi per legale judicium parium suorum vel per legem terre.
(Magna Carta 41:1)
52. Si quis fuerit disseisitus vel elongatus per nos sine legali judicio parium suorum, de terris, castellis, libertatibus, vel jure suo, statim ea ei restituemus;
(Magna Carta 54:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION