라틴어 문장 검색

Aliae autem tanquam adventitiae naturae, praecedentibus appendiciis, nunc oculis visus offerebant libamina, nunc oculorum sese figurabantur indagini.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 91:5)
neque enim iustius religiosam moram uiatori obiecerit aut ara floribus redimita aut spelunca frondibus inumbrata aut quercus cornibus onerata aut fagus pellibus coronata, uel enim colliculus sepimine consecratus uel truncus dolamine effigiatus uel cespes libamine umigatus uel lapis unguine delibutus.
(아풀레이우스, 플로리다 1:3)
Cuius molliti bubones famine miti, Hunc secretorum socium fecere suorum, Crebroque ducebant, ubi nidificare uolebant.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:18)
laeva parte soror vitrei libamina potat uberis et parvo signatur tempora cornu.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:29)
sic fatus pingui cumulat libamine flammam.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 219:1)
ipse gravi patera sacri libamina Bacchi rite ferens umbram vocat et sic fatur ad aras:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 207:1)
Non fiat, obsecro, civitas meretrix fidelis Sion, ne post trinitatis hospitium ibi daemones saltent et sirenae nidificent et hiricii.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 6:12)
duro concordes cespite mensas Institnunt, et permixto libamina Baccho Gramineis fluxere focis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:52)
congessere nidificavere.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 692)
alii 'altaria' eminentia ararum et ipsa libamina, ut "paterisque altaria libant".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 6615)
"rodunt, inculcant, insident, ac nisi abigatis, in ipso dei vestri ore nidificant;"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 22장 1:16)
nomine ab auctoris ducunt libamina nomen libaque, quod sanctis pars datur inde focis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권485)
ergo ex futuris prisca coepit fabula factoque primo res notata est ultima, ut ille mortis inchoator rusticus insulsa terrae deferens libamina Deumque rerum mortuarum deputans rastris redacta digna sacris crederet, viventis atrox aemulator hostiae.
(프루덴티우스, Hamartigenia, 머리말13)
et summas carpens media inter cornua saetas ignibus imponit sacris, libamina prima, voce vocans Hecaten, Caeloque Ereboque potentem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 10:5)
quodcumque tellus vere nidifico creat aut rigida cum iam bruma discnssit decus nemorum et nivali cuncta constrinxit gelu, quodcumque gramen flore mortifero viret cuiusve fortis sucus in radicibus causas nocendi gignit, attrectat manu.
(세네카, 메데아 11:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION