라틴어 문장 검색

duos renunculos et adipem, qui est super eos iuxta ilia, et reticulum iecoris, quem iuxta renunculos, auferet,
두 콩팥과 거기에 있는 허리께의 굳기름, 그리고 콩팥을 떼어 낼 때 함께 떼어 낸 간에 붙은 것이다. (불가타 성경, 레위기, 4장9)
cultum diligit incruentum, spernit funesta libamina, verbo propitiatur orantibus, quod solum ei cum homine est, suaque numinis similitudine delectatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 65:3)
Aliae autem tanquam adventitiae naturae, praecedentibus appendiciis, nunc oculis visus offerebant libamina, nunc oculorum sese figurabantur indagini.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 91:5)
neque enim iustius religiosam moram uiatori obiecerit aut ara floribus redimita aut spelunca frondibus inumbrata aut quercus cornibus onerata aut fagus pellibus coronata, uel enim colliculus sepimine consecratus uel truncus dolamine effigiatus uel cespes libamine umigatus uel lapis unguine delibutus.
(아풀레이우스, 플로리다 1:3)
laeva parte soror vitrei libamina potat uberis et parvo signatur tempora cornu.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:29)
sic fatus pingui cumulat libamine flammam.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 219:1)
ipse gravi patera sacri libamina Bacchi rite ferens umbram vocat et sic fatur ad aras:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 207:1)
duro concordes cespite mensas Institnunt, et permixto libamina Baccho Gramineis fluxere focis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:52)
alii 'altaria' eminentia ararum et ipsa libamina, ut "paterisque altaria libant".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 6615)
nomine ab auctoris ducunt libamina nomen libaque, quod sanctis pars datur inde focis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권485)
ergo ex futuris prisca coepit fabula factoque primo res notata est ultima, ut ille mortis inchoator rusticus insulsa terrae deferens libamina Deumque rerum mortuarum deputans rastris redacta digna sacris crederet, viventis atrox aemulator hostiae.
(프루덴티우스, Hamartigenia, 머리말13)
et summas carpens media inter cornua saetas ignibus imponit sacris, libamina prima, voce vocans Hecaten, Caeloque Ereboque potentem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 10:5)
canis etiamnum altaribus ignes sopitum cinerem et tepidi libamina sacri servabant;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권176)
frontes atque omne cupressus intexit plorata latus, iamque ardua ferro signati capita et frugum libamine puro in vulnus cecidere greges;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권198)
"det pulchra suis libamina virtus manibus, atque utinam plures innectere pergas, Phoebe, moras, semperque novis bellare vetemur casibus, et semper Thebe funesta recedas!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권284)

SEARCH

MENU NAVIGATION