라틴어 문장 검색

laeva parte soror vitrei libamina potat uberis et parvo signatur tempora cornu.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:29)
sic fatus pingui cumulat libamine flammam.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 219:1)
ipse gravi patera sacri libamina Bacchi rite ferens umbram vocat et sic fatur ad aras:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 207:1)
"quis tecum sectile porrum sutor et elixi vervecis labra comedit?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III118)
quippe tenet sudans hanc publicus et, sibi consul ne placeat, curru servus portatur eodem, da nunc et volucrem, sceptro quae surgit eburno, illinc cornicines, hinc praecedentia longi agminis officia et niveos ad frena Quirites, defossa in loculos quos sportula fecit amicos, tunc quoque materiam risus invenit ad omnis occursus hominum, cuius prudentia monstrat summos posse viros et magna exempla daturos vervecum in patria crassoque sub aere nasci.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X15)
duro concordes cespite mensas Institnunt, et permixto libamina Baccho Gramineis fluxere focis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:52)
alii 'altaria' eminentia ararum et ipsa libamina, ut "paterisque altaria libant".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 6615)
"Nisi quod vos et totos asinos in stabulis cum vestra vel sua Epona consecratis et eosdem asinos cum Iside religiose decoratis, item boum capita et capita vervecum et immolatis et colitis, de capro etiam et homine mixtos deos et leonum et canum vultu deos dedicatis."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 28장 1:14)
Ceterum Ascyltos, intemperantis licentiae, cum omnia sublatis manibus eluderet et usque ad lacrimas rideret, unus ex conlibertis Trimalchionis excanduit, is ipse qui supra me discumbebat, et Quid rides inquit vervex?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 57:1)
nomine ab auctoris ducunt libamina nomen libaque, quod sanctis pars datur inde focis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권485)
ergo ex futuris prisca coepit fabula factoque primo res notata est ultima, ut ille mortis inchoator rusticus insulsa terrae deferens libamina Deumque rerum mortuarum deputans rastris redacta digna sacris crederet, viventis atrox aemulator hostiae.
(프루덴티우스, Hamartigenia, 머리말13)
"ostende, quaeso, quas ad aras praecipis vervece caeso fumet ut caespes meus?"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.166)
et summas carpens media inter cornua saetas ignibus imponit sacris, libamina prima, voce vocans Hecaten, Caeloque Ereboque potentem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 10:5)
canis etiamnum altaribus ignes sopitum cinerem et tepidi libamina sacri servabant;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권176)
frontes atque omne cupressus intexit plorata latus, iamque ardua ferro signati capita et frugum libamine puro in vulnus cecidere greges;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권198)

SEARCH

MENU NAVIGATION