라틴어 문장 검색

Livet Charinus, rumpitur, furit, plorat Et quaerit altos, unde pendeat, ramos:
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, LXI1)
Quid inprecabor, o Severe, liventi?
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, LXI4)
' Albanae livere potest pia quercus olivae, Cinxerit invictum quod prior illa caput.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXIII4)
Seu tu Paestanis genita es seu Tiburis arvis, Seu rubuit tellus Tuscula flore tuo, Seu Praenestino te vilica legit in horto, Seu modo Campani gloria ruris eras:
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, LX1)
Et venies albis non cognoscendus amicis Livebitque tuis pallida turba genis.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XII4)
Quod nimium lives nostris et ubique libellis Detrahis, ignosco:
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XCIV1)
Homerus ἐρυθαίνετο δ' αἵματι γαῖα. sed non est hoc 'rubescunt'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 6953)
Aptius impressis fuerat livere labellis Et collum blandi dentis habere notam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 734)
Nox ubi transierit, caelumque rubescere primo coeperit, et tactae rore querentur aves, semiustamque facem vigilata nocte viator ponet, et ad solitum rusticus ibit opus, Pleiades incipient humeros relevare paternos, quae septem dici, sex tamen esse solent:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권112)
sol abit a Geminis, et Cancri signa rubescunt;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권473)
Quem petere ut terras mundumque rubescere vidit cornuaque extremae velut evanescere lunae, iungere equos Titan velocibus imperat Horis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 11:3)
Pallor in ore sedet, macies in corpore toto, nusquam recta acies, livent rubigine dentes, pectora felle virent, lingua est suffusa veneno.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 63:8)
Nox ubi consumpta est (aurora rubescere prima coeperat), exsurgo, laticesque inferre recentes admoneo monstroque viam, quae ducat ad undas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 58:10)
vidit, et ille rubor, quo matutina rubescunt tempora, palluerat, latuitque in nubibus aether.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 52:3)
novimus esse patrem scelerum, sed novimus ipsum haudquaquam tamen esse Deum, quin immo gehennae mancipium, Stygio qui sit damnandus Averno, Marcionita Deus, tristis, ferus, insidiator, vertice sublimis, cinctum cui nubibus atris anguiferum caput et fumo stipatur et igni, liventes oculos subfundit felle perusto invidia inpatiens iustorum gaudia ferre.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 143)

SEARCH

MENU NAVIGATION