도구

도구

라틴어 문장 검색

fata loquax mentemque Iovis quaeque abdita solus consilia et terris subito ventura parabat
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 501:1)
hic et odorato spirantes crine Mycael Cessaeaeque manus, et qui tua iugera nondum
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 135:1)
loquaces,si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas.
(호라티우스의 풍자, 1권, 09장36)
aurem substringe loquaci.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장67)
tu cum proiectis insignibus, anulo equestriRomanoque habitu, prodis ex iudice Dama,turpis odoratum caput obscurante lacerna, non es quod simulas?
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장32)
Blesilla nostra ridebit nec dignabitur loquacium ranarum audire convicia, cum dominus eius dictus sit Beelzebub.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 5:10)
"Iunguntur nostri ordinis, qui et roduntur et rodunt adversum nos loquaces, pro se muti;"
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:31)
sed tua nunc Mycale pariat licet et pueros tres in gremium patris fundat semel, ipse loquaci gaudebit nido, viridem thoraca iubebit adferri minimasque nuces assemque rogatum, ad mensam quotiens parasitus venerit infans.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V70)
Nec non in meridiem verso agmine Libanum Syriae Damascumque transgressus per nemora illa odorata, per turis et balsami silvas Romana signa circumtulit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 29:1)
Quinque enim sunt hominum sensus, quos Graeci αἰσθήσεις appellant, per quos voluptas animo aut corpori quaeri videtur, tactus gustus odoratus visus auditus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 10:2)
Est autem odoratissimum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 4:5)
Nam et Homerus, qui citreum θύον appellat, ostendit esse odoratum pomum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 5:2)
Dives inaccessos ubi Solis filia lucos Adsiduo resonat cantu, tectisque superbis Urit odoratam nocturna in lumina cedrum, Arguto tenues percurrens pectine telas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XII. 7:2)
Alio loco senex, id est referendis fabulis amica et loquax aetas, res refert vetustas:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 14:1)
Solet cibus, inquit, cum sumitur, tacitos efficere, potus loquaces:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION