라틴어 문장 검색

fessa resedit humo ventosque accepit aperto pectore, turbatas restituitque comas, dum sedet, umbrosae salices volucresque canorae fecerunt somnos et leve murmur aquae, blanda quies furtim victis obrepsit ocellis, et cadit a mento languida facta manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권11)
est tamen lucubratio, quotiens ad integri ac refecti venimus, optimum secreti genus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 189:3)
non enim tam molli teneraque voce quam forti ac durabili opus est, cum illi etiam altissimos sonos leniant cantu oris, nobis pleraque aspere sint concitateque dicenda et vigilandae noctes et fuligo lucubrationum bibenda et in sudata veste durandum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 170:2)
Vox robusta, sed sordida, lucubrationibus et neglegentia, non natura, infuscata;
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., chapter pr 16:2)
Cynthia prima suis miserum me cepit ocellis, contactum nullis ante cupidinibus.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 11)
sed sic intentis haerebam fixus ocellis, Argus ut ignotis cornibus Inachidos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 37)
donec diversas praecurrens luna fenestras, luna moraturis sedula luminibus, compositos levibus radiis patefecit ocellos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 313)
non tibi iam somnos, non illa relinquet ocellos:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 58)
acrius illa subit, Pontice, si qua tuast, quippe ubi non liceat vacuos seducere ocellos, nec vigilare alio limine cedat Amor.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 917)
quamvis labentis premeret mihi somnus ocellos et mediis caelo Luna ruberet equis, non tamen a vestro potui secedere lusu:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 103)
tam tibi ne viles isti videantur ocelli, per quos saepe mihi credita perfidiast!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 1516)
sit licet et saxo patientior illa Sicano, sit licet et ferro durior et chalybe, non tamen illa suos poterit compescere ocellos, surget et invitis spiritus in lacrimis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 1611)
an poteris siccis mea fata reposcere ocellis, ossaque nulla tuo nostra tenere sinu?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 179)
non adeo leviter nostris puer haesit ocellis, ut meus oblito pulvis amore vacet.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 193)
seu cum poscentis somnum declinat ocellos, invenio causas mille poeta novas;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 17)

SEARCH

MENU NAVIGATION