라틴어 문장 검색

quo autem lecti probatique et religiosius et minore molestia senatoria munera fungerentur, sanxit, ut prius quam consideret quisque ture ac mero supplicaret apud aram eius dei, in cuius templo coiretur, et ne plus quam bis in mense legitimus senatus ageretur, Kalendis et Idibus, neue Septembri Octobriue mense ullos adesse alios necesse esset quam sorte ductos, per quorum numerum decreta confici possent;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 35장 3:1)
fuit et qui suaderet, appellationem mensis Augusti in Septembrem transferendam, quod hoc genitus Augustus, illo defunctus esset;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 100장 3:1)
intercessit et quo minus in acta sua iuraretur, et ne mensis September Tiberius, October Liuius uocarentur.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 26장 2:1)
at in memoriam patris Septembrem mensem Germanicum appellauit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 15장 2:1)
post autem duos triumphos Germanici cognomine assumpto Septembrem mensem et Octobrem ex appellationibus suis Germanicum Domitianumque transnominauit, quod altero suscepisset imperium, altero natus esset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 13장 3:5)
ut ubi radius spiritualis non sufficit, ibi splendor minoris luminaris illustret.
(단테 알리기에리, Epistolae 34:7)
Dicunt enim primo, secundum scripturam Geneseos, quod Deus fecit duo magna luminaria—luminare maius et luminare minus—ut alterum preesset diei et alterum preesset nocti:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:4)
Deinde arguunt quod, quemadmodum luna, que est luminare minus, non habet lucem nisi prout recipit a sole, sic nec regnum temporale auctoritatem habet nisi prout recipit a spirituali regimine. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:7)
Copiae omnes, nonnullis militibus Virginiensibus, quos Nelsonius, dux Americanus ducebat, receptis, ad duodecim hominum millia, vigesimo Septembris die, ut Eboracum expugnarent, ubi Cornwallis cum exercitu suo consederat, maximo studio, accingebantur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.45)
Hae latebrae dulces et, iam si credis, amoenae incolumem tibi me praestant septembribus horis.
(호라티우스의 첫번째 편지, 167)
grande sonat metuique iubet Septembris et Austri adventum, nisi se centum lustraverit ovis et xerampelinas veteres donaverit ipsi, ut quidquid subiti et magni discriminis instat in tunicas eat et totum semel expiet annum, hibernum fracta glacie descendet in amnem, ter matutino Tiberi mergetur et ipsis verticibus timidum caput abluet, inde superbi totum regis agrum nuda ac tremibunda cruentis erepet genibus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI264)
servorum ventres modio castigat iniquo ipse quoque esuriens, neque enim omnia sustinet umquam mucida caerulei panis consumere frusta, hesternum solitus medio servare minutal Septembri nec non differre in tempora cenae alterius conchem aestivam cum parte lacerti signatam vel dimidio putrique siluro, filaque sectivi numerata includere porri.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV46)
Non igitur mirum in hac varietate Romanos quoque olim auctore Romulo annum suum decem habuisse mensibus ordinatum, qui annus incipiebat a Martio et conficiebatur diebus trecentis quattuor, ut sex quidem menses, id est Aprilis Iunius Sextilis September November December, tricenum essent dierum, quattuor vero, Martius Maius Quintilis October, tricenis et singulis expedirentur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 3:1)
Mensis September principalem sui retinet appellationem:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 36:1)
cautio postea principum ceterorum diri ominis infausta vitantium mensibus a Septembri usque ad Decembrem prisca nomina reservavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 37:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION