도구

도구

라틴어 문장 검색

Ita inter nos amor crevit, concaluit affectus, caritas roborabatur, donec ad id ventum est, ut esset nobis cor unum et anima una, idem velle et idem nolle, esset que hic amor timoris vacuus, offensionis nescius, suspicione carens, adulationem exhorrens.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:8)
Horum autem hominum aut verborum solemnis pompositas, aut suspicionis mater taciturnitas, aut quaedam actus specificatio, aut insolens gestus exceptio, aut nimia corporis corruptio exterius interiorem arguit superbiam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 56:2)
Dicebant enim hoc non ex cordis devotione, sed ex Boemundi, quam semper habebant, invasionis suspicione.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 16:5)
Illis ergo ita refocillatis, et noctis in silentio prae itineris lassitudine gravi sopore occupatis, Turci, qui erant in praesidiis turrium sub fidei tutamine, prorsus desperati, nec Baldewino suisque conchristianis perfecte se credentes, occulto habito inter se consilio, trecenti, thesauris omnibus suis secum et caeteris rebus avectis, per vada cujusdam fluminis, eis non incognita, quod media urbe praefluebat, Baldewino et universis suis [0444D] somno deditis clam egressi sunt, ducentis solummodo ex sua humili clientela et familia in praesidiis relictis, ne fugae eorum suspicio aliqua apud Christianos oriretur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 24:3)
Imperator universam petitionem regis cum muneribus sibi praesentatis in bona accepit, et de omni suspicione necis Longobardorum, quam adversus eum Christiani habebant, jusjurandum in Dei nomine faciens, se excusavit:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 94:3)
Negotium istud arduum est, ratione injuriæet maleficii noviter commissi, et quia multa graviora in futurum hac occasionepossent contingere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 16:2)
Causa vero efficiens proximafuerunt illi tres tui hostes, qui hoc maleficium commiserunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:3)
Causa materialisfuit illud maleficium plagæ et feritæ in filiam tuam factæ.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:5)
Causa autem formalis fuit forma illius maleficii, quia cum hac forma fecerunt, id est, ascendendo per scalas et intrando per fenestras.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:6)
Causa vero finalisillorum fuit circa illud maleficium, quia voluerunt filiam tuam interficerevell occidere et ad finem mortis perducere;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:7)
Licet alia a te prolata vera sint vel verisimilia, non tamen credo, quod voluntas Dei fuerit, ut talia maleficia deberentcommitti.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:9)
Deo enim placet ejusque voluntas est, ut homines bene faciant, nec talia maleficia committant, ut omnes fere scripturæ divinæclamant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:10)
et sic maleficia manerentinulta vel impunita, quod esse minime debet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:16)
Sicut enim "multis minatur, qui uni facit injuriam, " ita multos a maleficio faciendo removet, multaquemaleficia prohibet, qui vindictam in malefactores potenter exercet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:19)
"Judex non sinecausa gladium portat, " sed ad vindictam maleficiorum, ad laudem vero bonorum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION