라틴어 문장 검색

suscepto vidit, in 'N. Archiv' t.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 1:16)
desumtum tab. VII. SS. t.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 1:34)
in collectione 'Geschichtschreiber der deutschen Vorzeit' inscripta, cuius editio altera (t.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 2:5)
XXIII, saeculi IX. t.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 2:6)
Praeterea intellegenter arguteque de his annalibus Hans Steffen in 'Neues Archiv' t.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 2:8)
de Reiffenberg in lucem dedit, deinde G. Waitz perita manu indagavit atque in SS. t.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 4:7)
Titus autem Castricius recte atque condigne Metellum esse locutum existimabat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, VI 5:1)
Quid T. Castricius existimarit super Sallustii verbis et Demosthenis, quibus alter Philippum descripsit, alter Sertorium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVII 1:1)
Magna gloria tribunus militum in Hispania T. Didio imperante, magno usui bello Marsico paratu militum et armorum fuit, multaque tum ductu eius iussuque patrata primo per ignobilitatem, deinde per invidiam scriptorum incelebrata sunt, quae vivus facie sua ostentabat aliquot adversis cicatricibus et effosso oculo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVII 3:2)
De utriusque his verbis T. Castricius cum iudicaret, Nonne, inquit, ultra naturae humanae modum est, dehonestamento corporis laetari?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVII 4:1)
TITUS MANLIUS summo loco natus adprimeque nobilis fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XIII 2:1)
Persuasit igitur Pompeio, ut neque 'tertium ' neque 'tertio' scriberetur, sed ad secundum usque t fierent litterae, ut verbo non perscripto res quidem demonstraretur, sed dictio tamen ambigua verbi lateret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, I 8:5)
Quid Titus Castricius de verbis deque sententia quadam C. Gracchi existimarit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XIII 1:1)
Titus autem Lucretius in carmine suo pro aedituis aedituentes appellat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, X 9:1)
T. CASTRICIUS, rhetoricae disciplinae doctor, qui habuit Romae locum principem declamandi ac docendi, summa vir auctoritate gravitateque et a divo Hadriano in mores atque litteras spectatus, cum me forte praesente, usus enim sum eo magistro, discipulos quosdam suos senatores vidisset die feriato tunicis et lacernis indutos et gallicis calciatos, Equidem, inquit, maluissem vos togatos esse;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXII 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION