라틴어 문장 검색

insurgat Aquilo, quantus altis montibus frangit trementis ilics;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 104)
arva beata petamus, arva divites et insulas, reddit ubi cererem tellus inarata quotannis et inputata floret usque vinea, germinat et numquam fallentis termes olivae suamque pulla ficus ornat arborem, mella cava manant ex ilice, montibus altis levis crepante lympha desilit pede.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1618)
hostem nec altis montium structae iugis arces;
(세네카, Thyestes 191:1)
non vertice alti montis impositam domum
(세네카, Thyestes 466:1)
solis fise viris nec expetito naturae auxilio procul relictis promens montibus altius cacumen, non te fossa patens nec hispidarum obiectu sudium coronat agger;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium13)
ceterum castra, quae in monte alto ac tuto loco posita fuerant, iam in planum deferuntur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 284:3)
leucatae nimbosa cacumina montis Leucata mons est altissimus, prope paeninsula, in promunctorio Epiri iuxta Ambraciam et sinum et civitatem, quam Augustus Nicopolim appellavit victis illic Antonio et Cleopatra.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 2741)
monte sub alto ut monte sub aerio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 8491)
concurrere montibus altos alii 'altis' legunt, unum tamen est.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 6921)
Montis cacumen alti,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VIII 7:1)
Non altis laqueos montibus abditis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 5:1)
Magnis et continuis itineribus confectis cum adventaret ad Nicopolim, quod oppidum positum in Armenia minore est plano ipso loco, montibus tamen altis ab duobus lateribus obiectis satis magno intervallo ab oppido remotis, castra posuit longe a Nicopoli circiter milia passuum VII.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 36:3)
obus itaque proeliis fusi fugatique sunt, quamvis sub adventu hostis relictis sedibus in altissimos se montes recepissent.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLOGRAECUM 5:1)
sunt igitur venti ni mirum corpora caeca, quae mare, quae terras, quae denique nubila caeli verrunt ac subito vexantia turbine raptant, nec ratione fluunt alia stragemque propagant et cum mollis aquae fertur natura repente flumine abundanti, quam largis imbribus auget montibus ex altis magnus decursus aquai fragmina coniciens silvarum arbustaque tota, nec validi possunt pontes venientis aquai vim subitam tolerare:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:12)
ex hoc usque mari speluncae montis ad altas perveniunt subter fauces.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 22:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION