라틴어 문장 검색

Itaque minime mirum est, si nobila et genere humano digna inventa in lucem extracta non sint, quum homines hujusmodi exiguis pensis et puerilibus contenti et delectati fuerint;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 210:1)
Rursus ex hoc ipso admonitus intellectus non aegre insurgit ad axioma quoddam altius et nobilius.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 281:7)
Quod licet esset ei graue pondus materiei, Qui pedibus senis strictisque cucurrit habenis Per tam dumosi nemoris loca tamque fragosi, Vis imitandi, rei iocus insitus et speciei Exhibuere tamen scribendi grande leuamen, [H]ac ut morosa prodesset et arte iocosa.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Prologus 1:4)
Per nemorum sentes draco, simia, uir fugientes, Ictu fortunae cecidere sub ima lacunae.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:4)
Vt nemus intret idem, posthac contingit eidem Cum canibus rursum procul indagantibus ursum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:7)
Nam, quoniam prisci facti putat hunc reminisci Et meminit, quantae fidei sibi per nemus ante In sua uota fere, quas iuuerat, ultro fuere, Auxiliatorem sibi credidit hunc meliorem;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:12)
Cumque nemus iuxta uulpes sic iret onusta Nec per uirtutem putet ales habere salutem, Extrahat ut prorsus, quos fixerat in cute, morsus, Arte relaxari reputat molimine tali:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXX. De uulpe et gallo 31:11)
Utque hoc factum est, et tempus transiit, et sol refulsit, qui prius erat in nubilo, accensus est ignis magnus, ita ut omnes mirarentur.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 1장22)
Numquam purpureum nemus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XI 7:1)
Nubila mens est
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XIII 29:1)
Cum nemus flatu Zephyri tepentis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VI 5:1)
Nemorum gratas uiderit umbras,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 23:1)
Mortales igitur cunctos edit nobile germen.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XII 6:1)
Cedat inscitiae nubilus error,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, X 21:1)
Cum enim intellectus primus sit maximae virtutis in intellegendo, intellegibile autem quod intellegit sit nobilissimum quia sui ipsius essentia—quid enim nobilus potest intellectus divinus intellegere quam sit essentia divina?
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION