라틴어 문장 검색

Rubidus' autem est rufus atrior et nigrore multo inustus, 'luteus' contra rufus color est dilutior;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 15:1)
Coruncanio pontifici maximo feriae praecidaneae in atrum diem inauguratae sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, VI 11:3)
VERRIUS FLACCUS, in quarto De Verborum Significatu, dies qui sunt postridie Kalendas, Nonas, Idus, quos vulgus imperite nefastos dicit, propter hanc causam dictos habitosque atros esse scribit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XVII 2:1)
In atras, inquit, et profundas tenebras eum claudebant ac diu post, ubi erat visus sol ardentissimus, repente educebant et adversus ictus solis oppositum continebant atque intendere in caelum oculos cogebant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 4:1)
Portus ab accessu ventorum inmotus et ingens Ipse, sed horrificis iuxta tonat Aetna ruinis Interdumque atram prorumpit ad aethera nubem, Turbine fumantem piceo et candente favilla, Adtollitque globos flammarum et sidera lambit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 11:2)
at hic noster 'atram nubem turbine piceo et favilla fumantem' ῥόον καπνοῦ αἴθωνα interpretari volens, crasse et inmodice congessit, 'globos' quoque ',' quod ille κρουνούσ dixerat, duriter et ἀκύρωσ transtulit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 15:1)
Neque non id quoque inenarrabile esse ait et propemodum insensibile, quod nubem atram fumare dixit turbine piceo et favilla candente.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 18:1)
Non enim fumare, inquit, solent neque atra esse quae sunt candentia;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 19:1)
Omnia noctescunt tenebris caliginis atrae.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XI 5:3)
Sed nihil de periculo neque de saevitia venti remissum, quin turbines etiam crebriores et caelum atrum et fumigantes globi et figurae quaedam nubium metuendae quos typhonas vocabant, inpendere inminereque ac depressurae navem videbantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, I 4:2)
Itaque minime mirum est, si nobila et genere humano digna inventa in lucem extracta non sint, quum homines hujusmodi exiguis pensis et puerilibus contenti et delectati fuerint;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 210:1)
Rursus ex hoc ipso admonitus intellectus non aegre insurgit ad axioma quoddam altius et nobilius.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 281:7)
Ecquis dubitat si e mentibus hominum tollerentur opiniones vanae, spes blandae, aestimationes rerum falsae, imaginationes ad libitum, et id genus alia, quin multorum animi reliquerentur deiecti et marcidi, atrae bilis et languoris pleni, ac sibimetipsis ingrati ac displicentes?
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, I. DE VERITATE 1:13)
Quod uir ut hic dignus sumpsit memorabile pignus, Indicat huic fabro, puteo quem traxit ab atro, Namque ferebatur, catus inde quod hic habe[b]atur.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:10)
Utque hoc factum est, et tempus transiit, et sol refulsit, qui prius erat in nubilo, accensus est ignis magnus, ita ut omnes mirarentur.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 1장22)

SEARCH

MENU NAVIGATION