도구

도구

라틴어 문장 검색

Olli subridens hominum sator atque deorum, voltu, quo caelum tempestatesque serenat, oscula libavit natae, dehinc talia fatur:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 18:1)
" Olli subridens sedato pectore Turnus:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 26:11)
" Ad quae subridens mixta Mezentius ira:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 29:13)
" Olli subridens hominum rerumque repertor "Es germana Iovis Saturnique altera proles:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 30:22)
at ille abstersit faciem et subridens ait comitanti se magistratui:
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 97:4)
nec aliorum more vitiorum sollicitat animos, sed abducit et impotentes sui cupidosque vel communis mali exagitat, nec in ea tantum in quae destinavit, sed in occurrentia obiter furit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 4:2)
abrumpit scopulos Athos Centauros obiter ferens et iuxta Rhodopen stetit laxata nive cantibus;
(세네카, Hercules Oetaeus 16:6)
Tunc manicha colecta ad os subrisit, et risu iam favet dans.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 11. Quarti sapientis secunda historia: Zuchara. 1:10)
tum gaudens torquente ioco subridet amator vulnere iamque suam parcenti pistre flagellat.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 12)
commutat commota manus ac pollice docto pingere philosophi victricem Laida coepit, quae Cynici per menta feri rugosaque colla rupit odoratam redolenti forcipe barbam, subrisit Pallas castoque haec addidit ore:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium62)
micant colores, albus vel venetus, virens rubensque, vestra insignia, continent ministri ora et lora manus iubasque tortas cogunt flexilibus latere nodis hortanturque obiter iuvantque blandis ultro plausibus et voluptuosum dictant quadrupedantibus furorem.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium73)
ille obiter stertentum oblatratorum aures rauci voce praeconis everberat, qui in eum licet stimulis inimicalibus excitentur, scamnis tamen amicalibus deputabuntur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Philomathio suo salutem 2:3)
atque obiter Cremonam praevectus adveni, cuius est olim Tityro Mantuano largum suspirata proximitas.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Heronio1 suo salutem 5:1)
moxque subridens:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 8:19)
inde nescio quid Athenium interrogans superiectum Paeonium compellatio Augusta praeteriit, casu an industria ignoro, quod cum turpiter Paeonius aegre tulisset, quod fuit turpius, compellato tacente respondit, subrisit Augustus, ut erat auctoritate servata, cum se communioni dedisset, ioci plenus, per quem cachinnum non minus obtigit Athenio vindictae, quam contigisset iniuriae, colligit itaque sese trebacissimus senex et, ut semper intrinsecus aestu pudoris excoquebatur, cur sibi Paeonius anteferretur:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 12:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION