라틴어 문장 검색

Errore ambiguo elusi, et novitate locorum.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 6:1)
Agnosco faciem ambiguam, mixtosque parentes.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 14:6)
Cernit inoffenso uultu mentisque profundo Quomodo compositum simplex, celeste caducum, Diversum sit idem, grauidum leue, mobile certum, Obscurum lucens, preciosum uile, iocosum Flebile, perpetuum mortale, uolubile fixum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 40:6)
Restat in ambiguo nec certa luce patescit Que nostrum, quibus auxiliis, quo calle uiarum In superas deuecta domos, donetur honore Legati, que uota Deo presentet et, instans Imbre precum, precibus diuinas compluat aures.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:1)
Exerit ambiguum Seuerinus, quo duce linquens Natalem linguam nostri peregrinat in usum Sermonis logice uirtus ditatque latinum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 6:11)
Qualiter assumat contencio robur utrinque, Cum lex rixatur socie contraria legi, Vel contra scriptum discors sentencia pugnat, Vel parit in scripto dubium sentencia duplex, Vel quando nomen describi possit ut ipsum Nominis ambiguum descriptio certa resignet, Vel cum jure loci, persone, temporis ipsa Questio transfertur, alios motura tumultus, Vel si contendat contencio nescia certe Legis et a simili rationis robora firmat;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 8:22)
Vestit eum color obscurus quem possidet ipsa Nigredo, nullum passura colorem, Nec plebeia uiget generis fortuna, sed Ethon Hunc genuit, qui Solis eqos se gaudet habere Fratres et fratrum sese deffendit honore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 14:5)
Hie algore suo predatur gaudia ueris Furaturque decus pratis et sidera florum, Algescitque calens, frigens feruescit, inundat Aridus, obscurus lucet iuuenisque senescit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 30:5)
Hic legitur tamen obscure tenuique figura Qualiter una, manens, simplex, eterna potestas, Fons, splendor, species, uia, uirtus, finis, origo, Ingenitus genitor, uiuens Deus, unicus auctor, Unus in usya, personis trinus, in uno Vnicus esse manet, quem trina relacio trinum Reddit et in trino manet unus, trinus in uno.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 6:16)
Non hic ambiguo graditur Fortuna meatu, Non risum lacrimis, aduersis prospera, leta Tristibus in firmans, non mel corrumpit aceto, Aspera commiscens blandis, tenebrosa serenis, Connectens luci tenebras, funesta iocosis, Sed requies transquilla manet, quam fine carentem Fortune casus in nubila uertere nescit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:5)
Hic nemus ambiguum diuersaque nascitur arbor:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:5)
Aspera blandiciis, in lumine nubila, pauper Et diues, mansueta, ferox, predulcis, amara, Ridendo plorans, stando uaga, ceca uidendo, In leuitate manens, in lapsu firma, fidelis In falso, leuis in uero stabilisque mouendo, Hoc firmum seruans quod nunquam firma, fidele Hoc solum retinens quod nesciat esse fidelis, Hoc solo uerax quod semper falsa probetur, Hoc solo stabilis quod semper mobilis erret, Ambiguo uultu seducit forma uidentem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 2:8)
Ergo uiam superans incerto limite, gressu Ambiguo, casu ductore, errore magistro, Nature Fortuna domum perquirit et illam Vix tandem forte uaga, preceps, mobilis, errans Inuenit, aduentum cuius mirata stupescit Curia.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 4:21)
Dum haec excusatione via reginae aditum mihi pararet favorabilem, [0447B] ejusque gratiam favorabilius mereretur, insuper majora audiendi mihi compararet fiduciam, cujusdam meae dubitationis ambiguum, quod nimiae inquietationis impulsu meae mentis conturbabat hospitium, ejus exponens examini, in haec verba quaestionis exivi:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 10:6)
Per hunc pontem interdum exercitui insidiarum oblito, aut in die aut in noctis obscuro egredientes Turci sagittas intorquebant, aut in impetu aliquos gladio percutiebant, subitoque recursu per eumdem pontem in urbis praesidium evadebant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 80:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION