라틴어 문장 검색

Nam mulam quidem nullam habet, quae non ex onagro nata sit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 38:10)
"Phryx puer in silvis, facie spectabilis, Attis turrigeram casto vinxit amore deam."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권152)
Attonitusque seces , ut quos Cybeleia mater Incitat , ad Phrygios vilia membra modos . Deque viro fias nec femina nec vir , ut Attis , Et quatias molli tympana rauca manu . Inque pecus subito Magnae vertare parentis, Victor ut est celeri victaque versa pede . Solaque Limone poenam ne senserit illam, Et tua dente fero viscera carpat equus . Aut ut Cassandreus , domino non mitior illo Saucius ingesta contumuleris humo .
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 21:3)
siquidem Cybeleius Attis exuit hac hominem truncoque induruit illo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 12:7)
ipso rore mihi seges est, quo gramen onagris, spurca suis nostro amne natat, nostra intrat et ipsos aura canes animatque levi fera corpora flatu.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2287)
Saepe etiam cursu timidos agitabis onagros et canibus leporem, canibus venabere dammas, saepe volutabris pulsos silvestribus apros latratu turbabis agens montisque per altos ingentem clamore premes ad retia cervum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 17:3)
Indignor quicquam reprehendi, non quia crasse compositum illepideve putetur, sed quia nuper, nec veniam antiquis, sed honorem et praemia posci, recte necne crocum floresque perambulet Attae fabula si dubitem, clament periisse pudorem cuncti paene patres, ea cum reprehendere coner, quae gravis Aesopus, quae doctus Roscius egit;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 126)
sola nitet flavis Nomadum decisa metallis purpura, sola cavo Phrygiae quam Synnados antro ipse cruentavit maculis lucentibus Attis, quasque Tyrus niveas secat et Sidonia rupes, vix locus Eurotae, viridis cum regula longo Synnada distinctu variat, non limina cessant, effulgent camerae, vario fastigia vitro in species animosque nitent.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, balneum Claudii Etrusci26)
Is enim, in quinta historiarum suarum bellum Iudaicum exorsus ab origine gentis, etiam de ipsa tam origine quam de nomine et religione gentis quae voluit argumentatus Iudaeos refert Aegypto expeditos sive, ut putavit, extorres vastis Arabiae in locis aquarum egentissimis, cum siti macerarentur, onagris, qui forte de pastu potum petituri aestimabantur, indicibus fontis usos ob eam gratiam consimilis bestiae superficiem consecrasse.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 16장 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION