라틴어 문장 검색

itaque, quodcunque proprium deerit, solvit finitionem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 152:5)
quod non tam ad argumentum pertinet quam ad diligentem finitionis comprehensionem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 155:5)
Cicero genus et speciem, quam eandem formam vocat, a finitione deducit et iis, quae ad aliquid sunt, subiicit:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 156:1)
division autem adiuvari finitionem docet, eamque differre a partitione, quod haec sit totius in partes, illa generis in formas;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 157:1)
ilia magis finitionibus aut qualitatibus prosunt, si robur corporibus bonum est, non minus ;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 183:1)
ergo, ut breviter contraham summam, ducuntur argumenta a personis, causis, locis, tempore (cuius tres partes diximus, praecedens, coniunctum, insequens), facultatibus (quibus instrumentum subiecimus), modo (id est, ut quidque sit factum), finitione, genere, specie, differentibus, propriis, remotione, divisione, initio, incrementis, summa, similibus, dissimilibus, pugnantibus, consequentibus, efficientibus, effectis, eventis, comparatione, quae in plures diducitur species.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 188:2)
quae neque neque transferri possunt, utique neganda, nec solum si finitio potest esse pro nobis, sed etiam si nuda infitiatio superest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 295:4)
aut finitione, an propria;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 307:3)
nam et finitione usus est Augustus de pantomimis duobus, qui alternis gestibus contendebant, cum eorum alterum saltatorem dixit alterum interpellatorem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 174:3)
quas si recipimus finitiones, quidquid bene dicetur, et urbane dicti nomen accipiet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 214:1)
nam ut in qualitate generali, in qua rectene factum quid an contra sit quaeritur, perpetua dominatur oratio, et quaestionem finitionis actiones plerumque satis explicant et omnia paene, in quibus de facto constat aut coniectura artificiali ratione colligitur, ita in iis causis, quae sunt frequentissimae, quae vel solis extra artem probationibus vel mixtis continentur, asperrima in hac parte dimicatio est, nec alibi dixeris magis mucrone pugnari.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 225:1)
sequitur coniecturam finitio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 129:1)
interim a qualitate ad finitionem descenditur, ut actionibus dementiae, malae tractationis, rei publicae laesae;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 130:1)
finitio igitur est rei propositae propria et dilucida et breviter comprehensa verbis enuntiatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 130:3)
quanquam autem dissentire vix audeo a Cicerone, qui multos secutus auctores dicit, finitionem esse de eodem et de altero, semper enim neganti aliquod esse nomen dicendum quod sit potius:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 136:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION