라틴어 문장 검색

5. De rithimo vero mentionem non facimus, quia de propria cantionis arte non est.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 135:1)
quod, si de propria cantionis arte rithimus esset, minime liceret:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 135:3)
Igitur ad habendam cantionis cognitionem quam inhiamus, nunc diffinientia suum diffiniens sub compendio ventilemus, et primo de cantu, deinde de habitudine, et postmodum de carminibus et sillabis percontemur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 138:3)
et huiusmodi stantia usus est fere in omnibus cantionibus suis Arnaldus Danielis, et nos eum secuti sumus cum diximus
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 139:4)
5. Vide igitur, lector, quanta licentia data sit cantiones poetantibus, et considera cuius rei causa tam largum arbitrium usus sibi asciverit;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 143:1)
6. Satis hinc innotescere potest quomodo cantionis ars circa cantus divisionem consistat;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 144:1)
4. Sunt etenim quidam qui non omnes quandoque desinentias carminum rithimantur in eadem stantia, sed easdem repetunt sive rithimantur in aliis, sicut fuit Gottus Mantuanus, qui suas multas et bonas cantiones nobis oretenus intimavit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 198:1)
5. Quidam alii sunt, et fere omnes cantionum inventores, qui nullum in stantia carmen incomitatum relinquunt quin sibi rithimi concrepantiam reddant, vel unius vel plurium.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 199:1)
1. Ex quo duo que sunt artis in cantione satis [sufficienter] tractavimus, nunc de tertio videtur esse tractandum, videlicet de numero carminum et sillabarum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 211:1)
quorum peracutum et artis plenum orationis genus scis tamen esse exile nec satis popular adsensioni accommodatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 113장 1:4)
Qui quidem cum peracutus esset ad excogitandum quid in iure aut in aequo verum aut esset aut non esset, turn verbis erat ad rem cum summa brevitate mirabiliter aptus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 39장 2:3)
Naevio diceret, subito totam causam oblitus est idque veneficiis et cantionibus Titiniae factum esse dicebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 60장 1:6)
Longe autem post natos homines improbissimus C. Servilius Glaucia, sed peracutus et callidus cum primisque ridiculus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 62장 4:3)
qui cum esset nec peracutus, quamquam et ex facie et ex vultu videbatur, nec abundans verbis, etsi fallebat in eo ipso:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 234장3)
Erat eius aequalis P. Autronius voce peracuta atque magna nec alia re ulla probabilis, et L. Octavius Reatinus, qui cum multas iam causas diceret, adulescens est mortuus - is tamen ad dicendum veniebat magis audacter quam parate - ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 68장 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION