라틴어 문장 검색

4. Quid autem prius vox primi loquentis sonaverit, viro sane mentis in promptu esse non titubo ipsum fuisse quod ‘Deus’ est, scilicet El, vel per modum interrogationis vel per modum responsionis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 24:1)
Apud quoscunque autem labores nostri benevolentiam atque favorem sibimetipsis concilient, meminerint illi quam sit inter difficillima res novas ornatu antiquo vestire, et, si in aliqua parte titubantes inveniamur, aequo illi acceperint animo atque errori veniam concesserint.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PROOEMIUM.4)
Vade, uale, caue ne titubes mandataque frangas.
(호라티우스의 첫번째 편지, 138)
Siquis bella tibi terra pugnata marique dicat et his uerbis uacuas permulceat auris:
(호라티우스의 첫번째 편지, 1612)
adde quod et facilis victoria de madidis et blaesis atque mero titubantibus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV16)
quo magis hic merito nobis deus esse videtur, ex quo nunc etiam per magnas didita gentis dulcia permulcent animos solacia vitae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:9)
nam si aegrescat, vita in ancipiti est titubante alimoniae meatu:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 17:3)
Terra quoque immoti concussit ponderis axem, Et medium vergens nisu titubavit in orbem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:39)
hinc mulsum quod dulcedine animos nostros permulceat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 664)
sic etiam Horatius vade, vale, cave ne titubes mandataque frangas:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 4094)
titubata participium sine verbi origine.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 3321)
mulciber Vulcanus, ab eo quod totum ignis permulcet:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 72413)
at ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 42:3)
quem longe "serpentem" et manantem aspicies proceraque Vincla videbis, quae retinent Pisces caudarum a parte locata Inde Nepae cernes propter fulgentis acumen Aram, quam flatu permulcet spiritus austri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 114:4)
prima est enim quasi cognitio et commendatio orationis in principio, quaeque continuo eum, qui audit, permulcere atque allicere debet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 315:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION