라틴어 문장 검색

Itaque adest perpetuo, quando natura illa adest, atque eam universaliter affirmat, atque inest omni.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 12:5)
Itaque abest perpetuo, quando natura illa abest, eamque perpetuo abnegat, atque inest soli.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 12:7)
20. Animalia, praesertim et perpetuo per interiora;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 58:1)
Atque hoc liquet ex fastigiis montium (nisi sint praealti), ubi nives perpetuo durant.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 76:4)
Omnis flamma perpetuo est calida magis aut minus, neque omnino subjungitur negativa:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 94:1)
Omne ignitum ita ut vertatur in ruborem igneum etiam sine flamma perpetuo calidum est, neque huic affirmativae subjungitur negativa;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 96:1)
quae perpetuo trepidant, et in parvis portionibus tument, et rursus subsidunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 238:2)
aut contra, in quo natura inquisita perpetuo fugiat atque ex comitatu excludatur, ut hostis et inimicus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 323:4)
At Motus Impressionis, licet sit diffusivus, et transitivus, tamen perpetuo pendere videtur ex primo movente;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 461:11)
Videlicet ubi corpora non omnino pro natura sua bene locata, et tamen non prorsus male se habentia, perpetuo trepidant, et irrequiete se agant, nec statu suo contenta, nec ulterius ausa progredi.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 466:5)
et necesse est ut sit in omnibus corporibus, quae statu ancipiti ita degunt inter commoda et incommoda, ut distracta liberare se tentent, et denuo repulsam patiantur, et tamen perpetuo experiantur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 466:7)
Percrebuit sane, tam scriptis quam fama, narratio de arbore in una ex insulis sive Terceris sive Canariis (neque enim bene memini), quae perpetuo stillat;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 485:17)
Quo magis notanda est inscitia aliquorum alchymistarum ex reformatis, qui per calores aequabiles lampadum et hujusmodi, perpetuo uno tenore ardentium, se voti compotes fore existimarunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 487:7)
ita vana et tumida perpetuo odimus, et quantum in nobis est profligamus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 497:17)
Sed magni revera atheistae sunt hypocritae, qui sacra perpetuo tractant, sed sine sensu.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XVI. DE ATHEISMO 1:29)

SEARCH

MENU NAVIGATION