라틴어 문장 검색

non aliter Samio dicunt arsisse Bathyllo Anacreonta Teium, qui persaepe cava testudine flevit amorem non elaboratum ad pedem.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 143)
nec magis huic, inter niveos viridisque lapillos sit licet, hoc, Cerinthe, tuum tenerum est femur aut crus rectius, atque etiam melius persaepe togatae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Improbus, dum vitia quaedam declinant, in contraria incidere. 1:9)
saepe velut qui currebat fugiens hostem, persaepe velut qui Iunonis sacra ferret;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, In amicorum vitiis connivendum, neque peccata omnia in sclerum numero ponenda.6)
nam hoc persaepe dixisti, tibi sic renuntiari, me habere in animo causam hanc praesidio legis defendere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 335:1)
quamvis te persaepe vocet, semel ire memento:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 2518)
quo quia se persaepe Numa sine arbitris velut ad congressum deae inferebat, Camenis eum lucum sacravit, quod earum ibi concilia cum coniuge sua Egeria essent, et Fidei sollemne instituit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 220:2)
De iis rebus persaepe et in senatu et in contione actum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 299:1)
operaque eorum forti ac fideli persaepe res publica usa est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 602:2)
hic mos, quem per omnem vitam servabat, seu consulto seu temere volgatae opinioni fidem apud quosdam fecit stirpis eum divinae virum esse, rettulitque famam in Alexandro Magno prius volgatam, et vanitate et fabula parem, anguis immanis concubitu conceptum, et in cubiculo matris eius visam persaepe prodigii eius speciem interventuque hominum evolutam repente atque ex oculis elapsam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 269:1)
an, quod a sociis eorum non abstinuerim, iustam querellam habent, cum ipsi pro lege hunc antiquitus morem servent, ut adversus socios ipsi suos publica tantum auctoritate dempta iuventutem suam militare sinant, et contrariae persaepe acies in utraque parte Aetolica auxilia habeant?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 442:1)
et tribuni plebis, cum ita traditum esset, ne quis prius intercederet legi quam privatis suadendi dissuadendique legem potestas facta esset, eoque persaepe evenisset, ut et qui non professi essent se intercessuros, animadversis vitiis legis ex oratione dissuadentium intercederent, et qui ad intercedendum venissent, desisterent victi auctoritatibus suadentium legem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 234:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION