라틴어 문장 검색

At politica et institutionalis structura non modo datur ut malae actiones vitentur, verum etiam ut bonae actiones iuventur, ingenium concitetur ad novas vias reperiendas, ad personalia communiaque incepta suscipienda.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 229:6)
Instrumentalis rationalitas, quae immotam solummodo secum fert realitatis analysim, illius momenti considerata necessitate, adest tum cum ipse mercatus opes impertitur, tum cum id efficit ordinans Status.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 249:6)
199. Censeri non potest empiricas scientias vitam, intimam essentiam omnium creaturarum ac totam realitatem omnibus ex partibus explanare.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 254:1)
Discriminis oecologici gravitas postulat ut omnes de bono communi cogitemus et dialogi cursum usque teneamus, qui requirit patientiam, ascesim ac liberalitatem, recordantes continenter “realitatem ideae praestare”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 256:5)
Hoc in rerum contextu haud possibile videtur ut quis arbitretur realitatem sibi limites imponere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 262:4)
Praecipua consuetudo se ipsum transcendendi, frangendo conscientiam segregatam et animum sui ipsius testimonialem, radicem constituit quae efficit ut alii ambitusque curentur atque moralis reactio moveatur quae consideret quem effectum quaeque actio et quodque personale consilium extra se gignant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 266:3)
Ut norma iuridica afferat quaedam gravia mansuraque, necesse est maiorem partem societatis sodalium eam recepisse incipiendo a congruis rationibus, et iuxta personalem transformationem se gerat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 270:3)
Nam haud possibile erit magnis rebus operam dare tantum quasdam per doctrinas, absque mystica quae nos animet, absque “interioribus motibus qui impellunt, dant rationem, animum addunt et sensum praebent personali et communi actioni”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 276:4)
Propriam praestantiam non comprehendit tamquam rationem gloriae personalis vel irresponsalis dominationis, sed uti diversam facultatem quae demum ipsi imponit gravem responsalitatem orientem ex eius fide.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 280:8)
E contra, cum quis se ponit sereno animo coram omni realitate, quantulacumque est, multo plures praebentur facultates intellegendi et complendi se ipsum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 283:6)
Attamen cum exercitatio cuiusdam virtutis in personali socialique vita generali modo debilitatur, utique hoc multiplicia inaequilibria parit, etiam ambitalia.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:2)
Hoc modo actio humana non tantum a vacua praeservatur nimia operositate, sed etiam ab immoderata voracitate et a segregata conscientia quae fert ad solum personale beneficium persequendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 300:9)
Mundus creatus est a tribus Personis tamquam uno principio divino, sed quaeque earum perficit hanc operam communem secundum suam ipsius personalem proprietatem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 302:4)
Ita indicat nobis provocationem ad realitatem sub Trinitatis lumine interpretandam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 303:5)
Haec temporum convenientia nobis dat copiam considerandi Vaticanum II fidei fuisse Concilium, eo quod nos invitavit ut praecipuum tribueremus locum nostrae ecclesialis et personalis vitae primatui Dei in Christo.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION