도구

도구

라틴어 문장 검색

intellego enim me, dum veniam prioribus peto, in illa ipsa quae adnotaveras incidisse.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 26 13:2)
ut mihi in illa vetere persuasione permanenti velut petenda sit venia, quaerendunque, quo moti priores rem tam late fusam tam breviter astrinxerint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 51:1)
si quando tamen ita resederit praesens impetus, ut aliqua tot luctibus alia cogitatio inseri possit, non iniuste petierim morae veniam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 15:3)
aetati suae se veniam eam petere, ne in prima acie esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 250:1)
nec arma aut bellum quisquam apparare, sed pro se quisque legatos mitti iubebat ad petendam erroris veniam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 201:2)
veniam civitati petebant civium temeritate bis iam eversae, incolumi futurae iterum hostium beneficio;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 214:1)
venia eisdem petentibus datur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 171:2)
Aetoli legati in senatum introducti, cum et causa eos sua et fortuna hortaretur, ut confitendo seu culpae seu errori veniam supplices peterent, orsi a beneficiis in populum Romanum et prope exprobrantes virtutem suam in Philippi bello et offenderunt aures insolentia sermonis et eo,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 558:1)
deinde ut apparuit nec numero se nec virtute pares esse, in urbem compulsi veniam erroris petebant, dedere urbem parati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 152:2)
622). orantes veniam] venia quidem pro culpa petitur, sed nunc beneficium.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 5198)
Quae autem numquam vult petere veniam aut non ex animo petit, sine causa est in monasterio, etiamsi non inde proiciatur.
(아우구스티누스, 편지들, 49. (A. D. 423 Epist. CCXI) 14:7)
Unde residui, tumore iam deflagrante, metuentes ne idem dux virtutis (ut apparuit) expeditae, in primo finium aditu, incursantes cuneos sterneret aut fugaret, vel insidias per silvarum locaret occulta, post multos perrumpendi conatus subinde temptatos in cassum, abiecta pugnandi fiducia, concessionem petivere praeteritorum et veniam, victique ad tempus, indultae foederibus pacis nihil egere contrarium, eo maxime timore perculsi, quod ad tutelam Illyrici Gallicani militis validum accesserat robur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 6장 16:1)
Sic succurrendum sibimet sciat et miserendum, Alterius culpam quicumque relinquit inultam, Curaque sit menti ueniam dare cuique petenti, Dum liquet ignarum rerum fore quemque suarum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXI. De leone et mure 34:10)
Libenter Caesar petentibus Aeduis dat veniam excusationemque accipit, quod aestivum tempus instantis belli, non quaestionis esse arbitrabatur.
(카이사르, 갈리아 전기, 6권, 4장3)
stetit ore gelato incertus peteretne fugam, veniamne subactus posceret an fidos sese transferret in hostes.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:64)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION