라틴어 문장 검색

et ponantur poli terrellae versus orientem et occasum, non versus septentriones et austrum, atque ita jaceant;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 356:3)
Fuga vero ferri ab altero polo magnetis a Gilberto bene notatur non esse fuga propria, sed conformitas, et coitio ad situm magis accommodatum.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 458:22)
aut cur vertatur circa polos positos juxta Ursas potius quam circa Orionem, aut ex alia aliqua parte coeli:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 462:7)
Nam et ipsa super aliquos polos movetur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 462:13)
Atque cur tandem debeant isti poli collocari magis ubi sunt quam alibi?
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 462:14)
secundam, polorum suorum, supra quos movent:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 465:12)
septimam, declinationis a circulo perfecto per spiras longius aut propius distantes a polis suis:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 465:17)
nonam et ultimam, variationis ipsorum polorum, si sint mobiles:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 465:19)
Et hoc ipsum est coelo in terris frui, quando mens humana in charitate movetur, in providentia quiescit, et supra polos veritatis circumfertur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, I. DE VERITATE 2:9)
Nimbosisque polus stetit imbribus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, V 4:1)
Cum polo Phoebus roseis quadrigis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VI 1:1)
Et quod stelliferum transabiit polum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 17:1)
Quae celsa conscendant poli;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 2:1)
Polum relinquat extimum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 16:1)
Expositis omnibus copiis Antonius, quarum erat summa veteranarum trium legionum uniusque tironum et equitum DCCC, plerasque naves in Italiam remittit ad reliquos milites equitesque transportandos, pontones, quod est genus navium Gallicarum, Lissi relinquit, hoc consilio, ut si forte Pompeius vacuam existimans Italiam eo traiecisset exercitum, quae opinio erat edita in vulgus, aliquam Caesar ad insequendum facultatem haberet, nuntiosque ad eum celeriter mittit, quibus regionibus exercitum exposuisset et quid militum transvexisset.
(카이사르, 내란기, 3권 29:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION