도구

도구

라틴어 문장 검색

Et neque nomen in hoc , nec dicam facta libello, Teque brevi , qui sis , dissimulare sinam . Postmodo , si perges , in te mihi liber iambus Tincta Lycambeo sanguine tela dabit . Nunc quo Battiades inimicum devovet Ibin, Hoc ego devoveo teque tuosque modo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 3:4)
sed di dent plura rogatis , Multiplicentque suo vota favore mea . Postmodo plura leges et nomen habentia verum, Et pede quo debent acria bella geri .
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 29:5)
Defuit officio Paridis praesentia tristi, postmodo qui rapta longum cum coniuge bellum attulit in patriam;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 4:1)
neglegis inmeritis nocituram postmodo te natis fraudem conmittere?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 289)
postmodo quod mi obsit clare certumque locuto luctandum in turba et facienda iniuria tardis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Rusticani otii commoda cum urbanae vitae molestiis contendit.16)
nam quodammodo mandata perferet, et ea, quae sibi a iudice credi postulaturus est, aliena fide dicet, et ipse litigantium auxiliator egebit auxilio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 86:1)
Adiuvabo postmodo convicia et plura mihi quam putas obiciam, nunc hoc respondeo tibi :
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 88:1)
et si qua extremis tellus se subtrahit oris, sentiat illa tuas postmodo capta manus!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1013)
Dicitur Idalios Erycis de vertice lucos dum petit et molles agitat Venus aurea cygnos, Pergameas intrasse domos, ubi maximus aegris auxiliator adest et festinantia sistens fata salutifero mitis deus incubat angui.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 7)
ingeret hic potus iuuenis maledicta puellae, postmodo quae uotis inrita facta uelit:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 548)
nec posse, cum hostes prope ad portas essent, bello praeverti se quicquam, nec, si sit laxamenti aliquid, aut plebi honestum esse, nisi mercede prius accepta arma pro patria non cepisse, neque patribus satis decorum per metum potius quam postmodo voluntate adflictis civium suorum fortunis consuluisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 260:1)
nec illos, etsi non adhortatio invisi ducis, suum saltem flagitium et publicum in praesentia dedecus, postmodo periculum, si animus hosti redisset, cogere potuit gradum adcelerare aut, si aliud nihil, stare instructos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 475:1)
consulares quoque ac seniores ab residuo tribuniciae potestatis odio, cuius desiderium plebi multo acrius quam consularis imperii rebantur esse, prope malebant postmodo ipsos decemviros voluntate abire magistratu quam invidia eorum exsurgere rursus plebem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 443:1)
si Ardeates sua tempora exspectare velint arbitriumque senatui levandae iniuriae suae permittant, fore ut postmodo gaudeant se irae , sciantque patribus aeque curae fuisse ne qua iniuria in eos oreretur ac ne orta diuturna esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 79:1)
cuius et ipsos postmodo et patres qui dederant paenituit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 314:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION