라틴어 문장 검색

littera suffusas quod habet .maculosa lituras, laesit opus lacrimis ipse poeta suum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 110)
neglegis inmeritis nocituram postmodo te natis fraudem conmittere?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 289)
vos, o Pompilius sanguis, carmen reprehendite, quod non multa dies et multa litura coercuit atque praesectum deciens non castigavit ad unguem.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 9:8)
nam spirat tragicum satis et feliciter audet, sed turpem putat inscite metuitque lituram.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 160)
postmodo quod mi obsit clare certumque locuto luctandum in turba et facienda iniuria tardis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Rusticani otii commoda cum urbanae vitae molestiis contendit.16)
iam vero si litura aut adiectio aliqua atque mutatio interveniat, signa sunt quaedam, quae intuentes deerrare non possumus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 127:3)
maneant illi semel placita nec ulla in decretis eius litura sit.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 39:3)
Adiuvabo postmodo convicia et plura mihi quam putas obiciam, nunc hoc respondeo tibi :
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 88:1)
et si qua extremis tellus se subtrahit oris, sentiat illa tuas postmodo capta manus!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1013)
si qua tamen tibi lecturo pars oblita derit, haec erit e lacrimis facta litura meis:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 32)
lacrimis en et mea carmina in ipso ore natant tristesque cadunt in verba liturae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus11)
ingeret hic potus iuuenis maledicta puellae, postmodo quae uotis inrita facta uelit:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 548)
nec posse, cum hostes prope ad portas essent, bello praeverti se quicquam, nec, si sit laxamenti aliquid, aut plebi honestum esse, nisi mercede prius accepta arma pro patria non cepisse, neque patribus satis decorum per metum potius quam postmodo voluntate adflictis civium suorum fortunis consuluisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 260:1)
nec illos, etsi non adhortatio invisi ducis, suum saltem flagitium et publicum in praesentia dedecus, postmodo periculum, si animus hosti redisset, cogere potuit gradum adcelerare aut, si aliud nihil, stare instructos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 475:1)
consulares quoque ac seniores ab residuo tribuniciae potestatis odio, cuius desiderium plebi multo acrius quam consularis imperii rebantur esse, prope malebant postmodo ipsos decemviros voluntate abire magistratu quam invidia eorum exsurgere rursus plebem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 443:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION