라틴어 문장 검색

primus et in puppem deserta virgine ductor prosilit et summa galeam rapit altus ab hasta;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 327:1)
dixit et intortis socio cum milite remis prosilit;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 378:1)
at certe semper amabo, semper maesta tua carmina morte canam, qualia sub densis ramorum concinit umbris Daulias absumpti fata gemens Ityli, - sed tamen in tantis maeroribus, Ortale, mitto haec expressa tibi carmina Battiadae, ne tua dicta vagis nequiquam credita ventis effluxisse meo forte putes animo, ut missum sponsi furtivo munere malum procurrit casto virginis e gremio, quod miserae oblitae molli sub veste locatum, dum adventu matris prosilit, excutitur;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 654)
nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam scitis, et in quo me corruerit genere, cum tantum arderem quantum Trinacria rupes lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis, maesta neque adsiduo tabescere lumina fletu cessarent tristique imbre madere genae, qualis in aerii perlucens vertice montis rivus muscoso prosilit e lapide, qui, cum de prone praeceps est valle volutus, per medium densi transit iter populi, dulce viatori lasso in sudore levamen cum gravis exustos aestus hiulcat agros.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b3)
iamque dies aderat, nil cum procedere lintrem sentimus, donec cerebrosus prosilit unusac mulae nautaeque caput lumbosque salignofuste dolat:
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장16)
iam vaga prosiliet frenis natura remotis.
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장44)
Ne ad scribendum cito prosilias et levi ducaris insania.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:1)
Homerus ingenti spiritu ex perturbatione terrae ipsum Ditem patrem territum prosilire et exclamare quodammodo facit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 13:1)
Tunc pectore vatis Impactae cessere fores, expulsaque templis Prosiluit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:63)
Ipsae tua signa revellent, Prosilientque acies.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:36)
Formidine mersa, Prosilit hortando melior fiducia vulgo:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 3:16)
Tunc puppe propinqua Prosiluit, crimenque deum crudele notavit, Deformem pallore ducem, vultusque prementem Canitie, atque atro squalentes pulvere vestes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 1:29)
Prosiluit busto, semustaque membra relinquens Degeneremque rogum, sequitur convexa Tonantis, Qua niger astriferis connectitur axibus aer, Quaque patet terras inter lunaeque meatus, (Semidei manes habitant, quos ignea virtus Innocuos vita patientes aetheris imi Fecit) et aeternos animam collegit in orbes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:1)
Amissum non flet cum sola est Gellia patrem, Si quis adest, iussae prosiliunt lacrimae.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXXIII1)
Mox in publicum prosilio furentisque more omnes circumeo porticus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 82:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION