라틴어 문장 검색

caudam more atque ritu adulantium canum clementer et blande movet hominisque se corpori adiungit cruraque eius et manus, prope iam exanimati metu, lingua leniter demulcet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 13:1)
Cum significandum autem est coactius quid factum et festinantius, tum rectius praemature factum id dicitur quam mature, sicuti Afranius dixit in togata, cui nomen est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XI 9:1)
Adpetis dominatum demens praemature praecocem, in quo versu animadvertendum est quod praecocem inquit, non ;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XI 9:2)
quum nos omnem istam rationem humanam praematuram, anticipantem, et a rebus temere et citius quam oportuit abstractam, (quatenus ad inquisitionem naturae) ut rem variam et perturbatam et male extructam rejiciamus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 10:16)
Rationem humanam, qua utimur ad naturam, anticipationes naturae (quia res temeraria est et praematura), at illam rationem quae debitis modis elicitur a rebus, interpretationem naturae, docendi gratia, vocare consuevimus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 54:1)
quia mente jam praevidemus et auguramur, si quando homines, nostris monitis excitati, ad experientiam se serio contulerint (valere jussis doctrinis sophisticis), tum demum, propter praematuram et praeproperam intellectus festinationem, et saltum sive volatum ad generalia et rerum principia, fore ut magnum ab hujusmodi philosophiis periculum immineat;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 136:8)
Nos vero, cum ad majora contendamus, moram omnem praeproperam et praematuram in istiusmodi rebus tanquam Atalantae pilas (ut saepius solemus dicere) damnamus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 286:2)
E contrario, umbrarum longitudine decipi (ut quidam olim, quando luna horizonti proxima hostium terga irradiabat) atque ita ante tempus tela emittere, aut pericula praemature obviando accersere, alterum est extremum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXI. DE MORA 1:9)
"Cura sit incidi tutoris cornua fidi, Me quoque pelle canis, procul hinc qui fetet inanis, Circumquaque tegi:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:6)
Quem sat iure datum reor illis ad cruciatum, Qui canis infesti sibi semper et ore molesti Credit adhortatus per falsae uocis hyatus.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVI. De cane et lupo 27:19)
Comederunt alieni robur eius, et ipse nescit; sed et cani effusi sunt in eo, et ipse ignorat.
(불가타 성경, 호세아서, 7장9)
Intempestiui funduntur uertice cani
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 11:1)
Bibit pauper et egrotus, bibit exul et ignotus, bibit puer, bibit canus, bibit presul et decanus, bibit soror, bibit frater, bibit anus, bibit mater, bibit ista, bibit ille, bibunt centum, bibunt mille.
(CARMINA BURANA 6:1)
cornua cana gelu mirantibus extulit undis Hebrus et exanguem glacie timor adligat Histrum.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:107)
nullo cum strepitu madidis infecta favillis despumat niveum fistula cana salem.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Aponus27)

SEARCH

MENU NAVIGATION