라틴어 문장 검색

ita implacabilis et directus, ut si laedere quemquam instituisset, nec exorari posset nec ad ignoscendum erroribus inclinari, ideoque aures eius non cera sed plumbo videbantur obstructae.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 11장 6:2)
Interdum enim exoratus parcebat aliquibus, quod prope vitium esse, in hoc loco legitur apud Tullium:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 1장 40:2)
Per quae eum (ut forensium causarum patronum) quid in primis orationis partibus collocaret, ut proficere possit facilius et valere, quibusve figurarum commentis, splendida loca attemptare debeat praemonebat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 2장 8:1)
Quia igitur abeunte autumno multa impediebant et aspera, annitebantur omnes per regiam optimates, ut ad usque veris principium oratum retinerent et exoratum:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 3장 3:1)
ipse iam, ut libet, matrem suam de cetero exoret:
(아풀레이우스, 변명 99:2)
qui potuit perorare, poterit exorare.
(아풀레이우스, 변명 99:5)
quem qui laboriose exorauerit, sibi debet unam gratiam, quod impetrarit;
(아풀레이우스, 플로리다 16:41)
At illa praeter genuinam nequitiam contumelia etiam, quamvis iusta, tamen altius commota atque exasperata ad armillum revertitur et ad familiares feminarum artes accenditur, magnaque cura requisitam veteratricem quandam feminam, quae devotionibus ac maleficiis quidvis efficere posse credebatur, multis exorat precibus multisque suffarcinat muneribus, alterum de duobus postulans, vel rursum mitigato conciliari marito, vel si id nequiverit, certe larva vel aliquo diro numine immisso violenter eius expugnari spiritum.
(아풀레이우스, 변신, 9권 26:1)
Quid est enim absurdius quam mulierem de humili veste viro superbire, cui te potius expediret obtemperare candidus moribus quam nigellis vestibus repugnare, quia etsi te indumentum monachae delectabat, etiam hoc gratius posset marito observato exoratoque sumi quam illo inconsulto contemptoque praesumi?
(아우구스티누스, 편지들, 60. (A. D. Epist. CCLXII) Dominae Religiosissimae Filiae Ecdiciae Augustinus In Domino salutem 9:5)
etsi consilia iudicibus ex praesentium causarum statu capienda sunt, generalia tamen quaedam praemonita et praecepta sunt, quibus ante causam praemuniri iudex praepararique ad incertos casus futurarum difficultatum debeat, sicut illa mihi tunc accidit inexplicabilis reperiendae sententiae ambiguitas.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, II 4:1)
Tertium genus erat eorum qui regem diserte praemonebant eum neque de imposturae certitudine mundo satisfacere posse, neque coniurationis latebras et anfractus penitus excutere, nisi Perkinum promissis vitae et veniae, et aliis modis suavibus, in manus suas pertraxisset.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 13:10)
nisi homines praemoniti adversus ea se, quantum fieri potest, muniant.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 78:3)
exoretque utinam!
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:159)
di, quibus iratis crevi, succurrite tandem, exorate patrem;
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:72)
ille pater rerum, qui saecula dividit astris, inter prima poli te quoque sacra dedit et fragilem nostri miseratus corporis usum telluri medicas fundere iussit aquas, Parcarumque colos exoratura severas flumina laxatis emicuere iugis.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Aponus36)

SEARCH

MENU NAVIGATION