라틴어 문장 검색

nequeo satis Quam hoc mihi videtur factum prave proloqui.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 444)
Postquam ad iudices Ventura est, non potuit cogitata proloqui:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 1108)
Omitto proloqui;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 670)
Mercuri facunde nepos Atlantis, qui feros cultus hominum recentum voce formasti catus et decorae more palaestrae, te canam, magni Iovis et deorum nuntium curvaeque lyrae parentem, callidum, quidquid placuit, iocoso condere furto.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 101)
cuius recinet iocosa nomen imago aut in umbrosis Heliconis oris aut super Pindo gelidove in Haemo?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 123)
Vile potabis modicis Sabinum cantharis, Graeca quod ego ipse testa conditum levi, datus in theatro cum tibi plausus, clare Maecenas eques, ut paterni fluminis ripae simul et iocosa redderet laudes tibi Vaticani montis imago.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 201)
ter si resurgat murus aeneus auctore Phoebo, ter pereat meis excisus Argivis, ter uxor capta virum puerosque ploret" non hoc iocosae conveniet lyrae - quo, Musa, tendis?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 314)
tu lene tormentum ingenio admoves plerumque duro, tu sapientium curas et arcanum iocoso consilium retegis Lyaeo, tu spem reducis mentibus anxiis virisque et addis cornua pauperi post te neque iratos trementi regum apices neque militum arma.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 214)
nosque et profestis lucibus et sacris inter iocosi munera Liberi cum prole matronisque nostris, rite deos prius adprecati, virtute functos more patrum duces Lydis remixto carmine tibiis Troiamque et Anchisen et almae progeniem Veneris canemus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 155)
oderunt hilarem tristes tristemque iocosi, sedatum celeres, agilem navumque remissi;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1838)
liberius si dixero quid, si forte iocosius, hoc mihi iuris cum venia dabis:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 2:26)
est brevitate opus, ut currat sententia neu se inpediat verbis lassas onerantibus auris, et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso, defendente vicem modo rhetoris atque poetae, interdum urbani, parcentis viribus atque extenuantis eas consulto.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Suam de Lucilio iudicium tuetur, et egregia scribendarum satyrarum praecepta aspergit.8)
ceterum illi, qui hoc proposuerat, consentanea fuit illa divisio, ut dictorum urbanorum alia seria, alia iocosa, alia media faceret.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 214:2)
verum etiam iocosa quaedam videntur posse in non satis urbana referri.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 214:4)
iusiurandum iocosum fuisse;
(세네카, Controversiae, book 2, Vir et uxor iurauerunt, ut si quid alteri optigisset, alter moreretur. Vir peregre profectus misit nuntium ad uxorem, qui diceret decessisse uirum. uxor se praecipitauit. recreata iubetur a patre relinquere uirum; non uult. abdicatur. 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION