라틴어 문장 검색

Nam si in aliquo loco vel passu pertractatur ad modum speculativi negotii, hoc non est gratia speculativi negotii, sed gratia operis;
(단테 알리기에리, Epistolae 109:3)
nec valet instantia que de verbis Phylosophi 'eubuliam' pertractantis elici solet.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:34)
5. Et de hac nobiliori nostra est intentio pertractare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 6:1)
Sed quare necessarium sibi foret, breviter pertractare conemur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 15:2)
2. Secundum quidem quod in principio Genesis loquitur, ubi de primordio mundi Sacratissima Scriptura pertractat, mulierem invenitur ante omnes fuisse locutam, scilicet presumptuosissimam Evam, cum dyabolo sciscitanti respondit:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 22:1)
Sed quia ipsum prosaycantes ab avientibus magis accipiunt et quia quod avietum est prosaycantibus permanere videtur exemplar, et non e converso (que quendam videntur prebere primatum), primo secundum quod metricum est ipsum carminemus, ordine pertractantes illo quem in fine primi libri polluximus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 2:2)
quia nec semper excellentissime poetantes debent illud induere, sicut per inferius pertractata perpendi poterit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 5:2)
7. Et quia in quolibet istorum quedam sunt maiora, quedam maxima, secundum quod talia, que maxima sunt maxime pertractanda videntur, et per consequens maximo vulgari.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 19:1)
Quare hec tria, salus videlicet, venus et virtus, apparent esse illa magnalia que sint maxime pertractanda, hoc est ea que maxime sunt ad ista, ut armorum probitas, amoris accensio et directio voluntatis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 20:9)
quare si excellentissima excellentissimis digna sunt, ut superius est probatum, illa que excellentissimo sunt digna vulgari, modo excellentissimo digna sunt, et per consequens in cantionibus pertractanda.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 35:2)
7. Sed ommittamus alios, et nunc, ut conveniens est, de stilo tragico pertractemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 50:1)
Si vero peregri- norum, si amicorum quispiam venerat, laetabatur super se nostro testimonio et, quidquid minus in opusculo erat, distinctione moderata et pronuntiationis varietate pensabat, ut in recitando illo ipse 1 vel placere vel displicere cotidie videretur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 11:9)
ibidem 'ibidem' et 'ubinam' multi dubitant ubi esse debeat accentus, quia 'ibi' et 'ubi' naturaliter breves sunt, sed ratione finalitatis plerumque producuntur in versu, nescientes hanc esse rationem, quia pronuntiationis causa contra usum Latinum syllabis ultimis, quibus particulae adiunguntur, accentus tribuitur, ut 'musaque' 'illene' 'huiusce'. sic ergo et 'ibidem'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 1164)
'ut' autem est quemadmodum, quod in pronuntiatione extenditur, quando temporis non est.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 6672)
meditor mente pertracto.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 6732)

SEARCH

MENU NAVIGATION