라틴어 문장 검색

Non est autem gloriosum, quod ab invito et tergiversante fit;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 17:6)
Unus est enim huius vitae fluctuantis et turbidae portus eventura contemnere, stare fidenter ac paratum tela fortunae adverso pectore excipere, non latitantem nec tergiversantem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 104 22:1)
Cum tergiversantem videret :
(세네카, 행복론, Liber III 106:3)
Non tergiversor nec refugio ;
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 99:6)
si tuto et securus scrutationem populo praebuerit, si nihil quisquam apud illum invenerit, quoi manus iniciat, audaciter et propalam erit dives.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 118:7)
interim ad praesens nil coniecturaliter gestum, nil per ambages, quandoquidem hunc nostrum temerarium futurorum sciscitatorem et diu frustra tergiversantem tempus et qualitas praedictae mortis innexuit.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Lupo suo salutem. 10:2)
nam sectatores eorum, Christiano dogmati ac sensui si repugnaverint, mox te magistro ligati vernaculis implicaturis in retia sua praecipites implagabuntur, syllogismis tuae propositionis uncatis volubilem tergiversantum linguam inhamantibus, dum spiris categoricis lubricas quaestiones tu potius innodas acrium more medicorum, qui remedium contra venena, cum ratio compellit, et de serpente conficiunt.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Fausto salutem. 15:2)
tum vero eludi atque extrahi se putare, et patrum qui abessent non casu, non metu, sed impediendae rei causa abesse, et consules ipsos tergiversari, nec dubie ludibrio esse miserias suas.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 252:1)
movebant consulem haec, sed tergiversari res cogebat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 281:1)
tergiversantur tamen.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 504:1)
propalam obviam ire cupiditati parum ausi obsecundando mollire impetum adgrediuntur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 374:1)
hac mercede iuventus nobilis corrupta non modo non ire obviam iniuriae, sed propalam licentiam suam malle quam omnium libertatem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 397:4)
cum pavidus ille quid vellet quaereret Serviliusque causam dicendam esse proponeret crimenque a Minucio delatum ad senatum diluendum, Maelius recipere se in catervam suorum, et primum circumspectans tergiversari, postremo cum apparitor iussu magistri equitum duceret, ereptus a circumstantibus fugiensque fidem plebis Romanae implorare, et opprimi se consensu patrum dicere,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 157:2)
haec propalam contionabundus in dies magis augebat iras hominum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 343:2)
quo facto haud secus quam dignum erat infensi Galli bellum propalam minantes ad suos redeunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 406:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION