라틴어 문장 검색

Anne propterea nequam hominum applaudet audacias, et initis presumptionum pocula propinabit? 10.
(단테 알리기에리, Epistolae 27:4)
contrectatus ubi manibus sordescere uolgicoeperis, aut tineas pasces taciturnus inertisaut fugies Vticam aut uinctus mitteris Ilerdam.
(호라티우스의 첫번째 편지, 2010)
"Hoc non est osculum porrigere, sed propinare."
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 11:6)
Atque in talia verba defecit avunculum manu, me recordatione contrectans.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 13:19)
duceris planta velut ictus ab Hercule Cacus et ponere foris, si quid temptaveris umquam hiscere, tamquam habeas tria nomina, quando propinat Virro tibi, sumitve tuis contacta labellis pocula?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V60)
Cenat, propinat, poscit, negat, innuit:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXVIII3)
Quod nulli calicem tuum propinas, Humane facis, Horme, non superbe.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XV1)
Ligurumque nobis saxa cum ministrentur Vel cocta fumis musta Massilitanis, Opimianum morionibus nectar Crystallinisque murrinisque propinat.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXXXII8)
Nos accubamus et, silentium rhonchis Praestare iussi, nutibus propinamus.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXXXII11)
At si ego non belle, sed vere dixero quiddam, Nemo propinabit, Calliodore, tibi.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XLIV4)
Hac propinavit Bitiae pulcherrima Dido In patera, Phrygio cum data cena viro est.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, VI9)
Cum potes amethystinos trientes Et nigro madeas Opimiano, Propinas modo conditum Sabinum Et dicis mihi, Cotta, 'Vis in auro?
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XLIX1)
Hoc quoque non nihil est, quod propinabis in istis, Frangendus fuerit si tibi, Flacce, calix.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, LXXIV6)
porgite dextris] id est 'propinate mutuo'. an divisae sunt personae, ut 'cingite fronde comas' ad convivas referatur, 'pocula porgite' ad ministros.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 2743)
Sed quoniam oppressi iam sumus opinionibus non modo vulgi, verum etiam hominum leviter eruditorum, qui, quae complecti tota nequeunt, haec facilius divulsa et quasi discerpta contrectant, et qui tamquam ab animo corpus, sic a sententiis verba seiungunt, quorum sine interitu fieri neutrum potest, non suscipiam oratione mea plus quam mihi imponitur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION