라틴어 문장 검색

Confines erant hi Senonibus civitatemque patrum memoria coniunxerant, sed ab hoc consilio afuisse existimabantur.
(카이사르, 갈리아 전기, 6권, 3장5)
Sublimis in Arcton prominet Hercyniae confinis Raetia silvae, quae se Danuvii iactat Rhenique parentem utraque Romuleo praetendens flumina regno:
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:120)
geminae confinia vitae exiguo medius discrimine separat ignis.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Phoenix29)
rupit confinia Nereus victor et abscissos interluit aequore montes, parvaque cognatas prohibent discrimina terras.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:68)
aestivo sedes vicina Leoni iam pridem gelidaeque vacant confinia Librae.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:190)
quae gens iacet supra Ciliciam, confinis Cappadociae.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 4장 1:2)
Mardorum erat gens confinis Hyrcaniae, cultu vitae aspera et latrociniis adsueta:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 5장 13:1)
Scythiae confinis est regio habitaturque pluribus ac frequentibus vicis, quia ubertas terrae non indigenas modo detinet, sed etiam advenas invitat.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 2장 16:3)
Post haec cupido incessit regi per Pallacopam amnem ad Arabum confinia navigandi:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 4장 4:88)
tenet hinc veterem confinibus oris pars Phrygiam, pars discreti iuga pinea montis.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 663:2)
nec procul ad tenuis surgit confinia ponti urbs placidis demissa iugis;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 665:1)
vix repetunt primae celeres confinia terrae, iamque alio clamore ruont, omnisque tenetur
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 598:1)
' inde Lycen ferit ad confine papillae, inde Thoen, qua pelta vacat;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 391:2)
2. Dicimus ergo quod forte non male opinantur qui Bononienses asserunt pulcriori locutione loquentes, cum ab Ymolensibus, Ferrarensibus et Mutinensibus circunstantibus aliquid proprio vulgari asciscunt, sicut facere quoslibet a finitimis suis conicimus, ut Sordellus de Mantua sua ostendit, Cremone, Brixie atque Verone confini:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 137:1)
His in civitatibus plures fuere, qui damnorum pristinorum memores, et periculum ob hostium proximitatem capiti aut fortunis timentes, cujusvis opes contra illius potentiam crescere malebant, adeoque praejudicio ac invidia caeci fiebant, ut culpa et incuria Washingtonii, omnia mala, quae obtingebant, evenisse et accidisse aiebant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.36)

SEARCH

MENU NAVIGATION