라틴어 문장 검색

tristis item vetulae vitis sator atque temporis incusat momen saeclumque fatigat, et crepat, antiquum genus ut pietate repletum perfacile angustis tolerarit finibus aevom, cum minor esset agri multo modus ante viritim;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 26:9)
quorum indago fideliter deprehendit directam ab oculis aciem per planum contra aspicientibus non pergere ultra centum octoginta stadia, et inde iam recurvari.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 15:2)
Ut primum rostris crepuerunt obvia rostra, In puppim rediere rates, emissaque tela Aera texerunt vacuumque cadentia pontum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 6:17)
at circum pulpita nostra Et steriles cathedras basia sola crepant.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXXVI13)
Digiti crepantis signa novit eunuchus Et delicatae sciscitator urinae Domini bibentis ebrium regit penem.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXXXII6)
Qui crepet aureolos, forsitan unus erit.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XIX9)
Ut Mauri Libycis centum stent dentibus orbes Et crepet in nostris aurea lamna toris, Nec labris nisi magna meis crystalla terantur Et faciant nigras nostra Falerna nives;
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXII2)
Infamem nimio calore Cypron Observes, moneo precorque, Flacce, Messes area cum teret crepantis Et fervens iuba saeviet leonis.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XC3)
Libras quattuor aut duas amico Algentemque togam brevemque laenam, Interdum aureolos manu crepantis, Possint ducere qui duas Kalendas, Quod nemo, nisi tu, Labulle, donas, Non es, crede mihi, bonus.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXXVI1)
Sed quamvis sibi caverit crepando, Compressis natibus Iovem salutat.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, LXXVII4)
aeraque dissiliunt vulgo passim crepant;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3631)
quod ideo fit, ne vel limus crepet, vel cavernae aut sole penetrentur aut frigore.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 455)
"o si sub rastro crepet argenti mihi seria dextro Hercule!"
(페르시우스, 풍자, satire 29)
sed tremor inter vina subit calidumque trientem excutit e manibus, dentes crepuere refecti, uncta cadunt laxis tunc pulmentaria labris.
(페르시우스, 풍자, satire 359)
secrete loquimur, tibi nunc hortante Camena excutienda damus praecordia, quantaque nostrae pars tua sit, Cornute, animae, tibi, dulcis amice, ostendisse iuvat, pulsa dinoscere cautus quid solidum crepet et pictae tectoria linguae.
(페르시우스, 풍자, satire 59)

SEARCH

MENU NAVIGATION