도구

도구

라틴어 문장 검색

hic, qualis flatu placidum mare matutino horrificans Zephyrus proclivas incitat undas aurora exoriente vagi sub limina solis, quae tarde primum clementi flamine pulsae procedunt, leviterque sonant plangore cachinni, post vento crescente magis magis increbescunt purpureaque procul nantes ab luce refulgent, sic tum vestibuli linquentes regia tecta ad se quisque vago passim pede discedebant.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 10:2)
lumine quin ipso mutatur propterea quod recta aut obliqua percussus luce refulget;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 17:3)
Restitit Aeneas claraque in luce refulsit Os humerosque deo similis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 11:1)
tunc, sole relicto, Cynthia quo primum cornu dubitanda refulsit, Exclusit Boream, flammasque accepit ab Euro.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 1:34)
nudo autem capite ibi fuisse ostenditur, ubi ait restitit Aeneas claraque in luce refulsit, os umerosque deo similis;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 30511)
claraque in luce refulsit laus est nimiae pulchritudinis, cui nec lucis claritas derogavit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 5882)
Horatius te Iovis impio tutela Saturno refulgens eripuit volucresque fati tardavit alas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 6105)
sed prior illa magis stellis distincta refulget et late prima confestim a nocte videtur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 106:3)
quem subsequens fervidus ille Canis stellarum luce refulget.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 114:1)
Dianae item plures, prima Iovis et Proserpinae, quae pinnatum Cupidinem genuisse dicitur, secunda notior quam Iove tertio et Latona natam accepimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 58:1)
Hic Iovis altisoni subito pinnata satelles Arboris e trunco serpentis saucia morsu Subrigit ipsa feris transfigens unguibus anguem Semianimum et varia graviter cervice micantem Quem se intorquentem lanians rostroque cruentans Iam satiata animos, iam duros ulta dolores Abicit ecflantem et laceratum adfligit in unda Seque obitu a solis nitidos convertit ad ortus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 153:3)
hic Iovis altisoni subito pinnata satelles arboris e trunco serpentis saucia morsu subigit ipsa feris transfigens unguibus anguem semianimum et varia graviter cervice micantem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 153:3)
aspicies oculos tremulo fulgore micantes, ut sol a liquida saepe refulget aqua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 106:2)
caelestia numina sensi, laetaque purpurea luce refulsit humus, non equidem vidi (valeant mendacia vatum) te, dea, nec fueras aspicienda viro;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권163)
quando refulgens lux fulgore caret?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 387)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION