라틴어 문장 검색

circa punctum immobile S, temporibus aequalibus aequalia describere, agit in loco B secundum lineam parallelam ipsi cC (per Prop.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 1권, SECT. II. De Inventione Virium Centripetarum. 9:4)
id adeo quia vires aequales aequalia corpuscula per aequalia spatia simul impellent.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 2권, SECT. VIII. De Motu per Fluida propagato. 51:3)
Paucis itaque diebus ibi me dialectice studium regente, quanta invidia tabescere, quanto dolore estuare ceperit magister noster non est facile exprimere;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE MAGISTRI SUI GUILLHELMI IN EUM 4:2)
Cum autem utrique Remis scolas regerent, crebris suggestionibus archiepiscopum suum Radulfum adversum me commoverunt, ut ascito Conano Prenestino episcopo, qui tunc legatione fungebatur in Gallia, conventiculum quoddam sub nomine concilii in Suesionensi civitate celebrarent, meque invitarent quatenus illud opusculum quod de Trinitate composueram mecum afferrem;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 2:1)
Quanta enim anxietate illa etiam quam regendam susceperam indisciplinata fratrum congregatio cor meum die ac nocte cruciaret, cum tam anime mee quam corporis pericula pensarem, neminem iam latere arbitror.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE ABBATIA AD QUAM ASSUMPTUS EST, ET PERSECUTIONE TAM FILIORUM, ID EST MONACHORUM, QUAM TYRANNI IN EUM 2:1)
Cujus et Filius ipse Dei in Evangelio aequalem sibi et Patri dignitatem ascribens dicit:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:5)
Bene itaque dicit animam ipsam quoddam medium esse, id est mistum ex individua in se substantia, et dividua per conjunctionem corpoream, id est conjunctionem ipsius ad corpora, quando scilicet ipsa ad rem quamlibet creandam vel regendam atque disponendam se applicat, sicut animalis anima corpori suo sua impertiens beneficia, cui etiam philosophus totam vim et concordiam proportionalem numerorum tribuit, ut divinae gratiae bonitate universarum rerum concordiam consistere doceat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 43:4)
Nihil est, inquit, praestantius Deo, ab eo igitur mundum regi necesse est. Nulli igitur naturae obediens aut subjectus est:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 48:4)
Omnem igitur ipse regit naturam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 48:5)
Pacatumque reget patriis virtutibus orbem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 63:12)
Nam verbum Deus est, mundum creavit, hoc regit atque alit omnia, hoc nos veneramur, hoc diligimus, ex hoc spiritum trahimus, si quidem Deus ipse spiritus atque mens est, atque ideo non terrenis divitiis nec largitate munifica, sed religiosis operibus, et gratiarum actione placatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 65:4)
Restant ea quae non ad corporis sensus, sed ad rationem pertinent, ubi disciplinam disputationis regunt et numeri.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 7:8)
non enim major est essentia Pater et Filius, quam solus Pater aut solus Filius, sed tres simul personae aequales sunt singulis.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 30:8)
Quod vero dicit, mens, qua Patrem inspicit, similitudinem servat auctoris, ita dictum puto, ac si aperte dicat Filium ipsum in omni re in qua similis est Patri, aequalem omnino illi esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 58:13)
Quod quidem ad distinctionem personarum attinet, secundum proprietates earum, secundum nos etiam qui solum Filium incarnatum credimus, in hoc uno Filio minorem Patre, non aequalem dicemus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 58:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION