라틴어 문장 검색

Sed cum id quoque turpe esse asseveraret, Maurus nomine quidam, postea comes, qui rem male gessit apud Succorum angustias, Petulantium tune hastatus, abstractum sibi torquem, quo ut draconarius utebatur, capiti Iuliani imposuit confidenter, qui trusus ad necessitatem extremam, iamque periculum praesens vitare non posse advertens, si reniti perseverasset, quinos omnibus aureos, argentique singula pondo promisit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 4장 18:2)
Atque cum illi destinatione nativa reniterentur, ut dare nati periculisque et laboribus indurati obsidioni congrua parabantur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 11장 7:2)
Invidia praeter haec ante dictus medullitus urebatur, et sciens pleraque vitiorum imitari solere virtutes, memorabat assidue, livorem severitatis rectae potestatis esse individuam sociam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 8장 10:1)
Hanc secuti sententiam, quam utilem existimarunt, itineribus lentis, miscentes cuncta populationibus et incendiis, nullo renitente pergebant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 16장 1:2)
Sed mea turbauit gaudia liuor edax.
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:19)
ac dum cunctor, dum modeste renitor,
(아풀레이우스, 변신, 1권 24:7)
"et audaciter in capillos eius immissa manu trahebat eam nequaquam renitentem."
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:61)
Sed ego gnarus latrones illac ad reliquas commeasse praedas, renitebar firmiter atque sic in animo meo tacitus expostulabam:
(아풀레이우스, 변신, 6권 7:2)
De vi atque natura palmae arboris, quod lignum ex ea ponderibus positis renitatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, VI 1:1)
Hoc item in se habet mors, ut bonae famae ianuam aperiat et livorem extinguat:
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, II. DE MORTE 1:41)
Motus enim procerum debent esse sicut motus planetarum sub primo mobile (iuxta opinionem receptam), qui rapide quidem circumferuntur secundum motum primi mobilis, leniter autem renituntur in motu proprio.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XV. DE SEDITIONIBUS ET TURBIS 8:3)
Narrat et exsanguis, sibi qualiter id tulit anguis, Tocius atque rei seriem nomenque diei, Quem stupet inmiti sibi tam nunc mente reniti, Et dolet infecti furti se crimine plecti.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:17)
Taliter obliti sibi hosti uelle reniti, Speque sub hac tuti, male consuluere saluti;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXV. De ueruecibus et coco regis 26:5)
Cui tantae liti uulpes conata reniti, Fertur quesisse, strictus sit qualiter ipse.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXV. De serpente et uiatore et uulpe iudice 38:9)
Forma boni liuore carens, tu cuncta superno
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION