도구

도구

라틴어 문장 검색

Renuis quod tu, iubet alter;
(호라티우스의 두번째 편지, 239)
daemonem rennuens Samariten non se negavit, quia, quem nos
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 6:10)
Volo ergo te et propter causas, quas supra exposui, non habitare cum matre et praecipue, ne offerentem delicatos cibos renuendo contristes aut, si acceperis, oleum igni adicias et inter frequentiam puellarum per diem videas, quod noctibus cogites.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 11:1)
374 Lucum iubet Caesar exscindi sacrum, cogitque ipse renuentes milites.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권17)
255 Illi renuunt, respondetque Lentulus, hortans ut Aegyptum eat.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권17)
Omnia cum fecit, sed renuente deo, Lotus ad Europes tepidae buxeta recurrit, Si quis ibi serum carpat amicus iter.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XIV8)
'cane' autem pro 'divina'. et bene hic male ominantem canere dicit, ut vatem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 3992)
melius, quaeso, ominare, inquit Brutus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 328장 1:1)
Sin quae necessitas huius muneris alicui rei publicae obvenerit (malo enim quam nostrae ominari;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 98:2)
an renuis?
(페르시우스, 풍자, satire 645)
τῶͺ δ'ἕτερον με`ν ἔδωκε πατήρ ἕτερον δ' ἀνένευσεν Nam ego quoque simili nutu ac renutu respondere voto tuo possum.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 7 1:2)
Optamus enim tibi ominamurque in proximum annum consulatum:
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 15 5:1)
Nam cum matrem meam parentis loco vererere, me a pueritia statim formare laudare, talemque qualis nunc uxori meae videor, ominari solebas.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 19 7:1)
Quid renuis fingisque novos, ingrata, timores?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 814)
Hanc pariter vidit, pariter Calydonius heros optavit renuente deo flammasque latentes hausit et "o felix, siquem dignabitur" inquit "ista virum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 31:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION