라틴어 문장 검색

Facto fine cibis urbanum rusticus audit.
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:4)
Rustica mensa diu nutritum nouerat anguem.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:1)
michimet sum causa pericli, Me necat ex dono rustica dextra meo.
(ANONYMUS NEVELETI, De uiro et securi 57:8)
Ecce moram nescit, equitem speculata morantem In cubiti nodum rustica claua ferit.
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:44)
uenio ad ceteros uorsus ut illi uocant amatorios, quos tamen tam dure et rustice legere, ut odium mouerent.
(아풀레이우스, 변명 9:2)
uerum ego ista propterea commemoraui, non quod pinnarum formidines et fuliginis maculam te praesertim iudice timerem, sed ut ne impunitum foret Crasso, crassum quod Aemiliano, homini rustico, fumum uendidit.
(아풀레이우스, 변명 58:7)
nam neque facundiae ostentatio rudi et indocto neque gloriae cupido rustico et barbaro neque inceptio patrociniorum capulari seni congruisset;
(아풀레이우스, 변명 64:10)
"Tunc forte Pan deus rusticus iuxta superi cilium amnis sedebat, complexus Echo montanam deam eamque voculas omnimodas edocens recinere;"
(아풀레이우스, 변신, 5권195)
"At rusticae squalentisque feminae colloquium prorsus horresco."
(아풀레이우스, 변신, 5권242)
"Tunc poculum nectaris, quod vinum deorum est, Iovi quidem suus pocillator, ille rusticus puer, ceteris vero Liber ministrabat, Vulcanus cenam coquebat, Horae rosis et ceteris floribus purpurabant omnia, Gratiae sparge- bant balsama, Musae quoque canora personabant, Apollo cantavit ad citharam, Venus suavi musicae superingressa formosa saltavit:"
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:181)
Sed quidam dei coetu illo rusticorum
(아풀레이우스, 변신, 7권 21:1)
Interim dum puerum illum parentes sui plangoribus querebantur et adveniens ecce rusticus nequaquam promissum suum frustratus destinatam sectionem meam flagitat,
(아풀레이우스, 변신, 7권 24:5)
Haec ille longos trahens suspiritus et nonnunquam illacrimans graviter affectis rusticis annuntiabat.
(아풀레이우스, 변신, 8권 3:1)
et quid pro eo P. Scipio in oratione ad populum, quid postea M. Varro in De Re Rustica dixerit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XX 1:2)
VIVARIA, quae nunc dicuntur saepta quaedam loca, in quibus ferae vivae pascuntur, M. Varro in libro De Re Rustica III.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XX 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION